هرچه از سال 88 و 8 ماه پادویی سران فتنه برای استکبار جهانی در خیابان های تهران می گذرد، حقانیت نظام مظلوم اما مقتدر انقلاب اسلامی و خیانت و رسوایی فتنه گران آشکارتر می شود.

فتنه 88 که با کلیدواژه "تقلب" کلید خورد، با ایجاد ابهام در تفاوت رای بیش از 11 میلیونی درصدد بود تا حق الناس بودن آرای مردمی و امانتداری حکومت اسلامی از رای ملت را زیرسوال ببرد اما این شبهه افکنی پس از 4 سال و در انتخاباتی دیگر از اساس زیرسوال رفت.

فتنه گران با همراهی جمعی از جماعت موسوم به اصلاح طلبان در سال 88 درحالی از تقلب بیش از 11 میلیونی دم می زدند که در انتخابات ریاست جمهوری سال 92، برای 260 هزار رای بیشتری که روحانی را فرد منتخب ملت کرد، دم فرو بستند و این درحالی بود که در مباحث مطرح شده سال 88، همه کارشناسان اذعان می کردند که احتمال اشتباه یا خطا تا حدود 300 هزار رای محتمل است.

به عبارت دیگر، اگر آن احتمال اشتباه یا خطا تا عدد فوق الذکر مورد قبول همه طرفین باشد، رقبای انتخاباتی شیخ حسن روحانی به راحتی می توانستند با یک اعتراض ساده و کاملا مدنی، انتخابات را دومرحله ای کرده و به احتمال زیاد در مرحله دوم نتیجه ای متفاوت از مرحله نخست را رقم بزنند اما قانون پذیری، بصیرت، توجه به حفظ وحدت عمومی و کاهش تنش در سطح جامعه آنان را به عنوان الگویی در سپهر سیاست ایران معرفی کرد.

جالب اینجاست که جماعت هوچیگری که در سال 88 در برابر بیش از 11 میلیون رای کمتر شعار می دادند "رای منو پس بده!" در مقابل این 260 هزار رای ساکت شدند و با سکوت خود بر حقانیت و پاکدستی نظام اسلامی مهر تایید زدند.

همین مساله، یکی از مراحل هرچه منزوی شدن سران فتنه (خاتمی و موسوی و کروبی) را رقم زد و تشت رسوایی آنان را به زمین انداخت.

اما این روزها، یکبار دیگر حس تنهاتر شدن و انزوای بیش از پیش سران فتنه به خوبی قابل لمس است و ظاهرا این بار "آه" مظلومان غزه گریبان فتنه گران را گرفته است.

در شرایطی که در روز قدس سال 88 فتنه گران جنبش سبز که آمیخته ای از منافقین، ملی گراها، نهضت آزادی، همجنس بازان، بهایی ها، برخی اصلاح طلبان و... با بیانیه های سران فتنه و سکوت حمایت آمیز برخی خواص، به ویژه راس سران فتنه، روز دفاع از مظلومان فلسطین را به حمایت از رژیم صهیونیستی تبدیل کرده و با شعار انحرافی "نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران" تلاش کردند تا به عنوان بزرگترین سرمایه های اسراییل در ایران به ایفای نقش مزدوری خود بپردازند، حامیان و اصحاب فتنه در مقابل این انحراف بزرگ و تاریخی دم فروبسته و سکوت اختیار کردند.

در ادامه، سران فتنه و اصلاح طلبان با عدم تبری جستن از این رفتار عجیب، بر انتشار بیانیه های بعدی در مناسبت های آتی اقدام کردند که نهایتا به افتضاح روز عاشورا و هتک حرمت عزای حضرت اباعبدالله الحسین(ع) منجر شد و خون امت انقلابی و حسینی(ع) ایران را به جوش آورد و حماسه بی سابقه 9 دی را رقم زد تا بساط خس و خاشاک ها جمع شود.

اینک و باگذشت 5 سال از آن روزها، موج جدید و مثبت بازگشت برخی از اصلاح طلبان مفتون شده به شعارها و آرمان های انقلاب در حمایت از فلسطین مظلوم و قدس عزیز به راه افتاده و آنچه که در این میان مشهود است، تنهاترشدن سران فتنه و انزوای بی سابقه آنهاست.

اگرچه یکی از آنها (خاتمی) کوشیده تا از فضای عدم حصر خود نهایت استفاده را برده و بی آنکه نسبت به فتنه گری های قبلی اش اظهار ندامت کند، پیرامون روز قدس و لزوم دفاع از مقاومت فلسطین مطالبی را مطرح کرده تا همچنان بتواند در رسانه ها دیده شود، اما واقعیت این است که ماجرای غزه، گریبان سران فتنه را گرفته و آنان، در این مساله نیز تک و تنها ماندند.

با این حساب، سران فتنه که در مقابل روزه خواری علنی حامیان خود در روز ماه رمضان و شعار انحرافی آنان که از سایت وزارت خارجه رژیم صهیونیستی الهام گرفته شده بود، سکوت حمایت بار کرده بودند، اینک نتایج آن خیانت به آرمان های انقلاب را به خوبی احساس می کنند و البته این سرگذشت، درس عبرت و تجربه ای برای دیگرانی است که همچنان افکار فتنه گرایانه در سر داشته و محیط دفتر و اطرافیان خود را آلوده به اصحاب فتنه نگه داشته اند.

امروز بسیاری از دوستان سابق سران فتنه از مردم جهت حضور در روز قدس و حمایت از مقاومت فلسطین و مظلومان غزه دعوت کرده و شعار "مرگ بر آمریکا" و "مرگ بر اسراییل" سر می دهند و این یعنی، ابطال یکی دیگر از اقدامات سران فتنه 88؛ همانانی که در برنامه های تبلیغاتی- انتخاباتی خود به صراحت شبهه می ساختند که باید به جای کمک به مقاومت لبنان و فلسطین، تنها به فکر شکم مردم خود بود؛ و البته اکثریت می دانستند که اولا دروغ می گویند و ثانیا دفاع از مظلوم، یک وظیفه انسانی و شرعی است.