به گزارش پایگاه عدالت خواهان گلستان "شلوار کردی با پاچههای تنگ، لباس با آستینهای کوتاه تر از حد معمول، بازوهای خالکوبی شده، گردنبند با زنجیر و مهرههای کلفت؛ این نوع پوشش که چند وقتی است در نزد برخی جوانان مرکز استان و شهرهای دیگر مد شده، بخشی از هنجارشکنیهای رایج در نزد جوانان است که متاسفانه در حال تبدیل شدن به یک عرف و شاید هم یک هنجار است.
امروزه به دلایل مختلف اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی برخی مشکلات و معضلات در جامعه به چشم نمیآیند و به عبارت عامیانهتر مردم در برخی مواقع حال و حوصله خود را ندارند، چه برسد به این که به مشکلات و معضلات شهری و اجتماعی نیز بیندیشند. اما همین که مشکل حاد شد و دامن همه را گرفت تازه ملت و مسئولان به تکاپو میافتند که باید هر چه زودتر چارهای بیندیشیم و مانع توسعه و گسترش این ناهنجاری شویم.
تردد بیش از حد موتور در سطح شهرهای استان، عدم رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی، عدم استفاده از کلاه ایمنی، عدم استفاده از تجهیزات آتشنشانی در منزل و محل کار، استفاده بیش از حد جوانان از تلفن همراه، دودی کردن شیشه اتومبیلها، استفاده از نمایشگر صوت و تصویر در خودرو، مصرف خودسرانه دارو، استعمال خانوادگی دخانیات علیالخصوص قلیان، بدحجابی بانوان و ... بخشی از معضلات شهری و اجتماعی هستند که به دلیل بیتوجهی و عدم انجام کار ریشهای از معضلات اصلی زندگی شهرنشینی شدهاند که رفع هر کدام از آنها سالها زمان میبرد.
پوشش نامناسب جوانان در سطح شهر
یکی دیگر از مشکلاتی که شاید در شهرهای استان یا حتی روستاها کمتر به چشم میآید یا اگر هم به چشم بیاید، برای افراد چندان مهم نیست، نوع پوشش آقایان علیالخصوص جوانان است. شلوار کردی با پاچههای تنگ، تیشرت با آستینهای کوتاهتر از حد معمول، گردن بند با مهرههای کلفت؛ این نوع پوشش که چند وقتی است در نزد جوانان مرکز استان و شهرهای دیگر استان و حتی روستاها مد شده است، بخشی از هنجارشکنیهای رایج در نزد جوانان میباشد که در حال تبدیل به یک عرف و شاید هم یک هنجار است.
باید بپذیریم که این مدل شلوار کردی که به شلوار زندان معروف است، زیبنده و مناسب افراد برای تردد در کوچه و خیابان و انجام امور اداری و شخصی نیست و بیشتر نوعی پوشش راحتی است که علیالاصول باید در چهار دیواری منزل استفاده شود.
تیشرتهایی هم که امروزه بیشتر مورد استفاده جوانان قرار میگیرد عمدتا دارای آستینهایی کوتاهتر از معمول هستند که به چند علت مورد استفاده میگیرند؛
الف) جلب توجه و نشان دادن عضلاتی که در باشگاههای ورزشی پرورش یافتهاند.
ب) به معرض نمایش گذاشتن جملات و عباراتی که روی بدن خالکوبی شدهاند.
ج) نمایش دادن آثار چاقو و تیزی که به صورت اسکار (لکههای به جا مانده از زخم) روی بدن باقی میمانند.
هر چند پوشیدن گرمکنهای ورزشی و البسه نامتعارف دیگر هم از جمله پوششهای نامتناسب آقایان است که شاید در برخی موارد، ناآگاهی و عدم تذکر به جا و به موقع باعث شده که این نوع پوشش در جامعه عرف شود.
قانون در مورد پوشش افراد چه نظری دارد؟
هیچ قانون مدونی در خصوص منع استفاده از شلوار کردی یا تیشرت و البسه ورزشی در سطح خیابانها وجود ندارد چه بسا که در برخی استانهای کشور، شلوار کردی شلوار بومی و رسمی مردم آن منطقه نیز است.
برخورد قهرآمیز و ضربتی با این پدیده نیز به هیچ عنوان، یک راهکار منطقی تلقی نمیشود و نمیتوان همانند طرحهای مربوط به موتورسواران متخلف، نسبت به پوشش مردم عکسالعمل نشان داد!
شاید یکی از دلایلی که استفاده از این پوشش در نزد جوانان استمرار دارد، عدم برخورد مستقیم سایر اقشار جامعه با این افراد است و اینان چون دائم با گروه همسالان خود در ارتباط هستند، به نوعی ایرادی را که در پوششان وجود دارد، در نمییابند و متوجه نیستند که این پوشش مربوط به کوچه و خیابان نیست.
به عنوان مثال اگر فروشندهای با شمایل ذکر شده در مغازه خود ظاهر شود، قطع به یقین مشتریهای خود را از دست خواهد داد و با وجود این که این نوع لباس پوشیدن، نوعی راحتی هم در هنگام کار به وجود میآورد، باز هم هیچ کاسب کار و مغازهداری، تمایل به استفاده از این نوع پوشش نامتعارف در محیط کار ندارد.
حتی استاد کارها و شاگردان محترم مغازههای مکانیکی، آهنگری و سایر تعمیرگاهها که به جهت موقعیت شغلی شان، لباسهایشان هیچگاه تمیز نیست، باز هم حاضر نیستند هر لباسی را تن کنند و شان و شخصیت خود را حتی با لباسهای روغنی و کثیف حفظ میکنند.
امر به معروف در خصوص پوشش
از دیگر عوامل گسترش بد پوششی در شهر، نقش کمرنگ فرضیه امر به معروف و نهی از منکر در جامعه است پرواضح است که امر به معروف با صدور کارت و ایجاد تشکیلات رسمی و قانونی راه به جایی نمیبرد و به عبارت بهتر «سخنی که از دل برآید، بر دل نشیند.»
بنابراین باید تلاش کرد تا میزان حرفشنوی و پندپذیری جوانان افزایش پیدا کند و به رهنمودها و دلسوزی بزرگان چراغ سبز نشان بدهند. شاید در این بین انتظار از افراد مسن و ریش سپیدهای جامعه بیشتر از جوانان باشد، چرا معمولا جوانان خود سر هستند و تذکر همسن و سالان خود را بر نمیتابند ولی تا حد ممکن حرمت ریشسپید همشهریان را نگه میدارند.
نقش خانواده در اصلاح نوع پوشش فرزندان و همسران
هیچ کس منکر نقش خانواده در اکثر هنجارها و ناهنجاریهای اجتماعی نیست. جایی که خانواده حساسیت نشان داده، هنجار تقویت میشود و در مقولهای که خانواده نقش اصلی خود را ایفا نکرده، دمل ناهنجاری سر باز میکند.
در خصوص نوع پوشش افراد نیز باید گفت بیشتر این جوانان که از البسه نامناسب استفاده میکنند، مجرد هستند ولی به محض ازدواج یا نامزد کردن به هیچ عنوان حاضر به پوشیدن این نوع پوشش در سطح جامعه نیستند که این نشان از اثرپذیری از کانون خانواده دارد و اگر کانون خانواده گرم باشد و حریمها رعایت شوند، قطع به یقین تاثیر این حرف شنوی از پدر، مادر، خواهر و برادر اگر بیشتر از نامزد نباشد، کمتر نیست.
نقش جامعه در تقویت ارزشها
برخورد با این پدیده نه چندان زیبا و ناهنجاری اجتماعی در سطح جامعه، علاوه بر تلاش خانواده ها به همت مسئولان نهادهای آموزشی و فرهنگی، فرهنگیان محترم، جامعه محترم روحانیت و کارمندان محترم بستگی دارد تا با بالا بردن سطح عمومی فرهنگ شهرنشینی و حفظ شخصیت جوانان با استفاده از ارشاد و تذکرات دوستانه، جلوگیری از فروش البسه نامتعارف، چاپ بروشور یا تراکت در مورد پوشش متعارف، نصب بنر، درج نوشتههایی درخصوص پوشش مناسب در سطح شهر، ایجاد نمایشگاههای البسه متناسب با جوانان ایرانی، اختصاص بخشی از جوایز بانکها، موسسات و مدارس به البسه و پوشش مناسب و ... شاهد رفع معضل بد پوششی برخی از جوانان استان باشیم.حاج سعیدی