به گزارش عدالت خواهان گلستان "برنامه ماه عسل پر بیننده ترین و تاثیرگذارترین برنامه ماه مبارک رمضان است که در سال های اخیر جای خود را در بین قلوب مخاطبینش باز کرده است .

رفتن در بین مردم و انتخاب سوژه های فوق العاده داغ از مزیت های عالی این برنامه محسوب می شود و در کنار آن اجرای زیبای احسان علیخانی بر جذابیت های این برنامه افزوده هر چند که منتقدین احسان می گویند که آنقدر گرفتاری و غم دارند که دیگر شاهد غم های بیشتری نباشند .

عصر روز گذشته اما بحثی متفاوت درباره موضوع قتل های دوران جوانی و عفو ها و عدم بخشش قاتلان از سوی اولیا دم سوژه اصلی آن بود.

کهیایی از ساوه کسی بود که فرزند 17 ساله اش در یک نزاع بیخودی داخل پارک با قمه کشته می شود و پدرش می گفت روزی هزار بار در خواب و دو هزار بار در بیداری من قاتلش را می کشتم اما به لطف قران سعی کردم قاتلش را ببخشم .

اما سوژه دیگر آب پاکی را روی دست علیخانی ریخت و گفت من به هیچ عنوان از قاتل پسر خودم نمی گذرم . او 17 روز صبر کرد تا شماره تلفن و آدرس منزل ما را گیر بیاورد و پسر مرا در جلوی منزل خودم به طرز فجیعی کشت . پسرم تازه از راهیان نور آمده بود و اهل هیئت و مسجد و بسیجی بود .

قتل وی آنقدر ناجوانمردانه بود که قاتلان راه را بر همسایه ها بستند و نگذاشتند که وی را به بیمارستان منتقل کنند . قاتل با قمه جمجمه پسرم را سوراخ کرده بود و من هرگز از وی نمی گذرم و دوست دارم با قصاص وی ، زندگی میلادهای دیگری که ممکن است اینگونه کشته شوند نجات دهم .

این ها بحث های دردناکی بود که دم افطار بغض را در گلوی هر خانواده ای می فشرد اما نکته اصلی این است که چرا ما همیشه فکر می کنیم با بخشیدن همه چیز حل می شود و چرا این برنامه سعی دارد با یک مسیر کلیشه ای به این طرف برود که همیشه مجرم بخشیده شود .

در آیه 179 سوره بقره این گونه آمده است « وَ لَکُمْ فِی الْقِصاصِ حَیاةٌ یا أُولِی الْأَلْباب‏ » ( و براى شما در قصاص ، حیات و زندگى است ، اى صاحبان خِرد )

بحث قصاص یک آموزه قرآنی است و و تاثیر آن در جامعه بسیار بالا و امری الزامی است وگرنه سنگ روی سنگ بند نمی شود . قرار باشد برخی افراد هر کاری بکنند و جان عده ای را بگیرند و بعد با یک ببخشید ، دور زدن قانون و یا رشوه و پول و ... بخواهند از قصاص بگریزند که عدالت محقق نمی شود .

از طرفی روح آرامش و امنیت جامعه از وجود چنین قاتلان بیرحمی آزرده می شود و همواره با یک استرس و دلهره نسبت به آنان نگریسته می شود و همواره این اضطراب وجود دارد که نکند من قربانی بعدی باشم و این امید در قاتلان وجود دارد که بعد از یک دادگاهی مختصر ، احتمالا اولیای دم آنها را می بخشند و خلاص .

بهتر است علیخانی در مقابل این بحث ها مقاومت نکند و این اندیشه را القا نکند که با بخشیدن همه چیز درست می شود و گاهی وقتها بخشیدن چنین افرادی خیانت است به مردم چون امنیت عمومی جامعه لکه دار می شود و قصاص چنین افرادی باعث می شود مردم به وجود قانون در جامعه به عنوان ستون قابل اعتماد امنیت تکیه زنند و قانون را فصل الخطاب مناقشات خود بدانند .کامران  شبستانی