شهدای گرانقدر نهضت عظیم اسلامی، دفاع مقدس و نظام اسلامی ما بیش از آنکه یادآور بخشی از تاریخ ما باشند ؛قطعه های معنوی بسیار ارزشمند از تبلور یک فرهنگ اصیل ایرانی- اسلامی در عرصه های مختلف شده اند.
قطعه هایی که به حق جوانان ایرانی چه در جریان نهضت اسلامی امام خمینی(ره) و چه پس از پیروزی و در تمامی مراحل تثبیتی نظام اسلامی و دفاع از آن من جمله 8سال دفاع مقدس و دیگر عرصه ها، آنرا هنرمندانه بر بال فطرت انسانی خویش به معراج رساندند و امروز ما وارثان این گنجینه عظیم هستیم.
هنوز روایت هنرمندانهِ متعهدانه از این گنجینه توسط سید شهیدان اهل قلم، طعم و بوی تازگی دارد؛ چراکه هرچه از فطرت انسانی برآید بر فطرت انسانی لاجرم می نشیند.
امروز در امتداد همان روایت فتح، تحت تدابیر و حمایت های معنوی مقام معظم رهبری مدظله العالی از نویسندگان و ثبت کنندگان خاطرات دفاع مقدس به یک« انقلاب فرهنگی راستان نویسی ایثار و مقاومت» نزدیک شده ایم.
انقلابی که در تیراژ و نوبت چاپ بسیاری از این آثار در مقایسه با دیگر آثار ادبی کاملا پیداست و حتی پراستقبال ترین آثار سینمایی ایران را از اخراجی ها تا معراجی ها به خود اختصاص داده است.
اما مسئله اصلی این است که چرا فضای بیرونی زندگی اجتماعی که ما هر روز با آن در ارتباط هستیم با آن بیگانه است!!؟ به راستی چرا متولیان امور فرهنگی کشور، این حماسه بزرگ را که می رود عرصه های ادبیات معاصر را درنوردد؛ با خلق آثار شورانگیز معماری و هنرهای تجسمی برای الهام بخشی به نسل کنونی و تمام نسل های بعد به یادگار نمی گذارند؟چند ماه پیش از یکی از آرامستانهای مشاهیر مسکو به اتفاق جمعی بازدیدی داشتم.
این مجموعه عظیم - که در واقع به یک موزه مبدل و از کشورهای مختلف بازدید کننده گانی دارد- بخش عمده خود را به کشته شدگان جنگ های جهانی اول و دوم و همچنین بازماندگانی که بعدها فوت نموده اند اختصاص داده است.
احساسی که از این بازدید به هر یک از ما دست داد قابل بیان نیست و تنها با یک بازدید و یا دیدن تصاویری از این مجموعه قابل انتقال به مخاطبین است.
اما در پایان این بازدید همه در یک نقطه درک و باور مشترکی را ابراز نمودند و آن اینکه در گلزارهای شهدای ما در سراسر کشور چه گنجینه ها و سرمایه های عظیم معنوی آرام خفته اند که غفلت متولیان امور فرهنگی در عرصه هنرهای تجسمی و معماری، ما را از ارتباط ملموس و مستمر با فرهنگ غنی ایثار و مقاومت در محیط شهری محروم کرده است!!؟
امروز حتی اسم و فامیل این شهدای گرانقدر که روزی اسم اصلی کوچه ها و خیابان های ما بود کم کم در حاشیه ای کم رنگ از اسم های جدید،و در آدرس های پستی به فراموشی سپرده می شوند.
آنچه مسلم است اینکه امروز ما به موازات« انقلاب فرهنگی راستان نویسی ایثارو مقاومت» که رهبر معظم انقلاب اسلامی پرچمدار آن است؛ به یک« انقلاب فرهنگی هنر تجسمی و معماری ایثارو مقاومت» با عزم ملی و مدیریت جهادی نیازمندیم . / هفته نامه پژواک سخن
