به گزارش پایگاه عدالت خواهان" مهم‌ترین تهدیدی که متوجه کشور، نظام و مردم می‌باشد، به رسمیت نشناختن مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم از جانب برخی دولتمردان است. در حالی که مردم با گرانی فزاینده و بیکاری و رکود و معضل مسکن دست به گریبانند، دولت می‌گوید تورم را یک رقمی کرده‌ایم، سالانه یک میلیون شغل تولید کرده‌ایم، از رکود گذشته‌ایم و در رونق اقتصادی غوطه می‌خوریم. تصور می‌کنند چنان رونقی به اقتصاد داده‌اند که می‌توانند لااقل یکی از وعده‌های آقای روحانی را عملی کنند؛ بی‌نیاز کردن 34 میلیون نفر از یارانه، در کنار گران کردن 50 درصدی بنزین!
- می‌گویند اقتصاد رونق دارد و مردم، مشکل‌شان کنسرت و دیوار کشیدن در پیاده‌روها و کمبود آزادی در فضای مجازی و حصر سران شورش علیه جمهوریت است. هر کسی هم جز این ادبیات را به کار ببرد و بگوید وعده‌ها چه شد یا از رای به روحانی پشیمانیم، دسیسه‌گر است و علیه دولت توطئه می‌کند. چرا دولت و مشخصاً رئیس جمهور حاضر نیست مشکلات آزاردهنده اقتصادی را به رسمیت بشناسد؟ چون در این صورت باید بپذیرد که رویکرد برجام و تلگرام و دیگر هیچ عقیم بوده و هشدار کارشناسان مبنی بر اینکه دست روی دست نگذارید و معطل معجزه شیطان بزرگ برای گشایش اقتصادی نمانید، درست از آب درآمده است.
- برخی مدیرانِ "کار نکرده خسته" (تعبیر کرباسچی) تصور می‌کنند انکار مشکلات مردم و پاک کردن صورت مسئله، بی‌زحمت‌ترین راه حل است. اما در واقع مشغول ناامید و ناراضی کردن مردم هستند. آیا هدیه‌ای بزرگتر از این می‌شود به دشمنان قسم خورده ملت ایران داد؟ به نظر می‌رسد ترکیب بی‌حالی، اشرافی‌گری، سوءمدیریت و نفوذ عناصری که یک بار خباثت خود را در فتنه 88 و در همراهی با نقشه دشمن نشان دادند، دولت را به شدت ناکارآمد و کم کار کرده است.
- دود این وضعیت در چشم مردم و نظام می‌رود؛ چرا که لبه دوم قیچی نفوذ، فرصت پیدا می‌کنند روی موج نارضایتی مردم سوار شوند و ایران قدرتمند و با ثبات را که محل رشک دشمنان است، دستخوش بی‌ثباتی و خودمشغولی کنند. آقای روحانی تا دیر نشده باید تدبیری لااقل برای اعتبار دولت خود بکند؛ با کنار گذاشتن تدابیر عقیم پیشین، اجرای اقتصاد مقاومتی را نوبر کند و فضای مجازی انباشته از دروغ و تحمیق و نفوذ را قانونمند و بسامان نماید.
- دولت 4 سال فرصت بهبود وضعیت اقتصادی را به انتظار عنایت شیطان بزرگ و دولت‌های اروپایی از کف داد. بی‌عملی به جایی رسید که حتی مرحوم هاشمی در ماه‌های آخر عمر خود، بارها نسبت به کم‌کاری دولت در ساماندهی و بهره‌گیری نقدینگی رو به افزایش (در خدمت رونق اقتصاد) ابراز نگرانی کرد.
- آیا پای لجاجت در میان است؛ یا ناتوانی و بی‌تدبیری و نپذیرفتن نقد کارشناسان و یا نفوذ عمیقی که نمی‌گذارد برخی مدیران، مشکلات مردم و انحراف خود از مسیر درست را بپذیرند و حرکت آنها، کشور را از مقصد پیشرفت و عدالت دور می‌کند؟! اقتضای خرد این است که دولت، مردم و منتقدان صاحب نظر را به رسمیت بشناسد. گره مشکلات از اینجا باز می‌شود.