به گزارش پایگاه عدالت خواهان"قانون اول سرمایه‌داری این است که حق همیشه با سرمایه‌دار است و سهم کارگر کار است تا سر حد مرگ و نانی که زنده بماند برای کار بیشتر.
جان کارگر و احترام او در برابر سرمایه به مفت هم نمی‌ارزد همان طور که دیدیم جان کارگران معادن ذغال سنگ مهم نبود، وقتی در اعماق زمین زنده به گور شدند! کارگر را چه به اعتراض؟ اعتراض آن هم به همه چیز مملکت حق بزرگان است و نوچه‌های روزنامه‌نگارشان و پادوهای روشنفکرشان!
در مملکتی که دولتش آخر سرمایه‌داری است و حقوق یک ماه یک کارگر، خرج یک هفته گربه فلان عضو شورای شهر تهران هم نمی‌شود کارگر جز مرگ و شلاق چه حقی می‌تواند داشته باشد.
کارگر در دولتی عزیز بود که رییس جمهورش به دستفروشی افتخار می‌کرد و متولیان دولت مثل کارگران زندگی می‌کردند وقتی به روحانی رأی دادیم که افتخارش وزرای چند هزار میلیاردی و فوق‌سرمایه‌دار است دیگر نباید از کتک‌ خوردن کارگران تعجب کنیم. تعجب مال وقتی است که دولت میلیاردرها برای کارگرانی با حقوق زیر خط فقر، دل بسوزاند.
و مبادا که در این ماه محرم تصور کنیم که حسین (ع) شهید عدالت بود و یاور مظلومان! بلکه در این ماه باید دعا کنیم که خدا به کارگران برای تحمل فقر، اهانت و تحقیر، کتک و شلاق، صبر بیشتری بدهد.