به گزارش پایگاه عدالت خواهان"جلو ه­های هم­بستگی ورزش و سیاست در طول تاریخ مدرن مشهود بوده است و به ­خوبی می ­توان به نشانه ­هایی تاریخی از دخالت دولت ­ها در عرصه ­های ورزشی اشاره کرد. جدایی سیاست از ورزش، امروزه بی­ معنی است و این پدیده توانسته با شاخص ­های متعددی، خود را بیش از پیش به سیاست متصل کند. در جهان معاصر، ورزش، دولت و سیاست به ­نحو درهم ­تنیده ­ای با یکدیگر مرتبط ­اند و م ی­توان از ورزش به ­عنوان یک عامل مهم اجتماعی نام برد. امروزه، نقش ورزش در علوم اجتماعی، سیاسی و روابط بین­الملل، به­گونه­ای وسیع مورد توجه علمی قرار گرفته است. این مقاله، با رویکردی توصیفی-تبیینی در­صدد شناخت اثرات اجتماعی-سیاسی ورزش است و شاخص­های آن را با استفاده از رویکرد هژمونی گرامشی به­ عنوان نیرویی اجتماعی-سیاسی، مورد تحلیل قرار داده و نقش این پدیده را در ساخت هژمونی ملی و علی ­الخصوص در تحکیم هم­بستگی و استقرار دولت ملی نشان می­ دهد. برای تحلیل هژمونی ورزشی، نقش آن در ملت سازی، کنترل اجتماعی، ادغام اجتماعی و ساخت هژمونی در عرصه ­های بین ­المللی مورد واکاوی قرار می­گیرد. شیوة گردآوری اطلاعات در این پژوهش، استفاده از داده ­های کتابخانه ­ای و الکترونیکی و تحلیل این اطلاعات بر مبنای روش پژوهش و آرای آنتونیو گرامشی در باب جامعة مدنی و هژمونی است. هدف این پژوهش، بر مبنای جنبة نوآورانة موضوع ارتباط­سنجی ورزش و سیاست، بر اساس آرای فرهنگی هژمونی است که می­ تواند خود به ­عنوان یک چارچوب نظری در مطالعات بعدی مورد استفاده قرار گیرد.

نویسندگان:

محمدباقر حشمت زاده, سیدمحمدحسین اکرمیان

مجله رهیافت های سیاسی و بین المللی – دوره 7، شماره 43، پاییز 1394.

انتهای پیام/