به گزارش پایگاه عدالت خواهان" به نقل از تسنیم"در خلال پژوهش ذیل «پرونده علمی نقد تراریخته» به اسنادی در حوزه کشاورزی دست پیدا کردیم که در نوع خودش کم‌نظیر به‌شمار می‌رود. یک نمونه از این اسناد، اعطای سؤال‌برانگیز سه مدال طلای کشاورزی جمهوری اسلامی به «افرادی بسیار خاص» است. در ادامه به پرونده این افراد خواهیم پرداخت؛ اما پیش از آن لازم است به‌صورت خلاصه سه موضوع روشن شود.

 

اول؛ نگاه راهبردی صهیونیستها به کنترل ملتها با ابزار «غذا»

دوم؛ معرفی مختصر بنیاد راکفلر

سوم؛ معرفی کمپانی مونسانتو

*نگاه راهبردی صهیونیستها به کنترل ملتها با ابزار «غذا»

در پی شکست سخت آمریکاییها در جنگ ویتنام، استراتژیستهای غربی دریافتند که مقابله سخت، به‌دلایل مختلف، روشی غیرکاربردی و پرهزینه‌ برای سیطره بر ملتهاست، لذا سیاستهای غرب به مواجهه نرم با این کشورها تغییر کرد و ابزارهایی برای کنترل غذا و دارو طراحی شد. هنری آلفرد کیسینجر، استراتژیست ارشد و صهیونیست آمریکایی، در زمان تصدی وزارت امور خارجه ایالات متحده، مسئول تیم مذاکره کننده این کشور برای خاتمه بخشیدن به جنگ ویتنام بود. او به همین مناسبت به‌همراه همتای ویتنامی خود جایزه صلح نوبل را دریافت کرد.

کیسینجر در سال 1974 از طرحی موسوم به NSSM پرده برداشت. او «انرژی» و «غذا» را دو اهرم کاربردی کنترل ملتها معرفی کرد. او به آمریکاییها اعلام کرد که اگر نفت را کنترل کنند دولتها را تحت کنترل در می‌آورند  و اگر غذا را کنترل کنند، مردم را تحت سیطره خواهند گرفت، به این ترتیب نقش حیاتی برنامه‌ریزی برای کنترل غذا در نگاه صهیونیستها روشن می‌شود.

*‌ بنیاد راکفلر (Rockefeller)

سابقه بنیاد صهیونیستی راکفلر نیز روشن است؛ بنیاد راکفلر بزرگترین و ذی‌نفوذترین کمپانی آمریکایی به‌شمار می‌رود. این کمپانی، عوامل اجرایی ساختار قدرت آمریکا و مراکز حساس این کشور را در اختیار گرفته است. تقریباً همگی شخصیتهای آمریکایی که از سال 1945 تاکنون به پستهای کلیدی دست پیدا کرده‌اند، به‌نوعی در این بنیاد «خیریه»! یا سازمانهای تابعه آن فعالیت داشته، یا از کمکهای آن استفاده کرده‌اند. {اینجا} مشهور است که بنیاد راکفلر به‌نوعی رختکن مسئولین کاخ سفید برای ورود به عرصه قدرت به شمار می‌رود. بنیاد راکفلر دارای بخشهای مطالعاتی پیشرفته‌ای در زمینه مطالعات استراتژیک، روانشناسی، جامعه‌شناسی و رسانه است. این بخشها در زمینه شناخت چالشهای آمریکا، و تدوین راهبردها و سیاستهای جهانی این کشور فعالیت می‌کنند.

ویکی‌پدیا درمورد بنیاد راکفلر می‌نویسد: «یک نهاد خصوصی و مدعی فعالیت‌های بشردوستانه است که ساختمان مرکزی آن در خیابان پنجم منهتن در شهر نیویورک قرار دارد. این بنیاد که تاکنون توسط شش نسل از خانواده راکفلر در آمریکا اداره شده است، توسط سرسلسله این خاندان، جان دیویس راکفلر ــ ثروتمندترین مرد تاریخ جهان و مؤسس کمپانی استاندارد اویل ــ در 14 مه 1913 تأسیس شد. در طول تقریباً یک قرن فعالیت، شعار این بنیاد، فعالیت برای زندگی بهتر بشر در سراسر جهان بوده است ... نشریه فوربز در سال 2007 جان دیویس راکفلر را با ثروتی معادل 336 میلیارد دلار، به‌عنوان ثروتمندترین فرد تاریخ معرفی کرد». {اینجا}

با توجه به سیاست کنترل غذا که توسط کیسینجر مطرح شد مطالعات عمیق و راهبردی روی بذرهای اصیل در کشتگاههای کهن ــ مانند فیلیپین، هند و سوریه ــ جزو علاقه‌مندیهای ویژه بنیاد راکفلر قرار گرفت. کار «در اختیار داشتن منابع بذر» توسط این بنیاد تا آنجا پیش رفته که برای در اختیار داشتن منابع بذرهای اصیل دنیا، مرکز راهبردی به‌نام «انبار بذرهای قیامت» در جزیره‌ای دورافتاده در مجمع الجزایر «سوالبارد» نروژ (نزدیک قطب شمال) احداث شد که بانک منحصر به فرد بذرهای جهان به‌شمار می‌رود.

دانه‌هایی که در این مرکز جمع‌آوری و نگهداری می‌شوند نسخه‌های تکثیرشده و یا کپی‌شده از دانه‌هایی هستند که در بانکهای ژن سرتاسر جهان وجود دارند. راکفلر مدعی است این ذخایر تلاشی برای اطمینان از  حفظ ذخایر دانه‌های جهان درصورت نابودی ذخایر دیگر بانکهای ژنتیکی است؛ این انبار طوری طراحی شده است که درصورت وقوع فاجعه گسترده منطقه‌ای یا جهانی بتوان از این انبار به‌عنوان پشتوانه‌ای برای کشاورزی استفاده کرد. این مرکز تحت قوانینی که طی توافق‌نامه‌ای سه‌جانبه میان دولت نروژ،‌ انجمن جهانی تنوع محصولات کشاورزی یا GCDT و مرکز منابع ژنتیکی نوردیک تعیین شدند،‌ بنا شده‌ است. این مرکز یک ذخیره بی‌نظیر گونه‌های زیستی گیاهی برای بنیاد راکفلر به شمار می‌رود.

*‌ کمپانی مونسانتو (Monsanto)

مونسانتو در اصل نام یک خانواده یهودی آمریکایی است. صاحبان این کمپانی، خانواده مونسانتو، از بدنام‌ترین خانواده‌های یهودی صهیونیست در طول تاریخ به‌شمار می‌روند؛ این خانواده از قرنها قبل به مشاغلی چون برده‌داری و تجارت انسان اشتغال داشته‌اند. {اینجا} کمپانی مونسانتو، بی‌شک یکی از بزرگترین تولیدکنندگان رسمی مواد سمی و بمبهای شیمیایی و اتمی طی قرن بیستم میلادی به‌شمار می‌رود. این کمپانی طی دهه 1920، صنعت شیمیایی خود را گسترش داد. همچنین مونسانتو طی جنگ دوم  جهانی، در تحقیقاتی درباره اورانیوم در «پروژه منهتن» مشارکت داشت، که نهایتاً منجر به ساخت بمب اتمی شد. مونسانتو تا اواخر دهه 80 میلادی در پروژه‌های مرتبط با بمب اتمی به دولت آمریکا کمک می‌کرد.

500هزار کودک ناقص بر اثر تماس با عامل نارنجی در ویتنام متولد شدند

همچنین «عامل نارنجی»، «ددت» و «پی‌سی‌بی» از جمله تولیدات مضر مونسانتو هستند. اعمال ضدانسانی این کمپانی بزرگ سبب شده که جنبشهای اجتماعی متعددی در کشورهای جهان علیه این کمپانی شکل بگیرد. {اینجا} تنها درمورد یکی از جنایتهای این کمپانی صلیب سرخ اعلام کرد حدود 400 هزار نفر به‌دلیل تماس با عامل نارنجی کشته یا فلج شدند؛ همچنین 500 هزار کودک ناقص‌الخلقه بر اثر این عامل به دنیا آمدند.

تظاهرات مردم دنیا علیه جنایات مونسانتو

پس از معرفی اهمیت راهبردی کشاورزی و غذا برای صهیونیستها و همچنین معرفی بنیاد راکفلر و کمپانی مونسانتو، جا دارد به رزومه برندگان مدالهای طلای کشاورزی جمهوری اسلامی نگاهی بیندازیم.

*مدال طلای کشاورزی جمهوری اسلامی ایران

در سال 1378 و در زمان وزارت عیسی کلانتری، وزیر وقت کشاورزی، مدالی برای تقدیر از افرادی خاص طراحی شد. این مدال هم‌اکنون به «مدال طلای کشاورزی جمهوری اسلامی ایران» موسوم است. جالب است بدانیم اسکندری، وزیر جهاد کشاورزی دولت نهم، از وجود این مدال ابراز بی‌اطلاعی می‌کند! به این ترتیب به نظر می‌رسد اصل طراحی و اعطای این مدال، توسط سیستمهای شناخته شده در وزارت جهاد کشاورزی و برای پاسخگویی به نیازهای داخلی طراحی نشده است. این مدال تاکنون تنها به سه نفر اعطا شده است؛ اولین و دومین مدال در سالهای 78 و 79 شمسی توسط عیسی کلانتری به «نورمن بورلاگ» و «گوریو خوش» اعطا شد. سومین مدال نیز خردادماه سال گذشته به‌دست محمود حجتی بر سینه «ون مونتاگو» نقش بست.

مدالها	سال	تقدیرشونده	تقدیرکننده
اول	1378	نورمن بورلاگ	عیسی کلانتری
دوم	1379	گوریو خوش	عیسی کلانتری
سوم	1394	ون مونتاگو	محمود حجتی

* نورمن ارنست بورلاگ (Norman Ernest Borlaug)

در ویکی‌پدیا درمورد این شخص اطلاعات بسیار مختصری وجود دارد. این سایت تنها می‌نویسد: نورمن ارنست بورلاگ (به‌انگلیسی: Norman Ernest Borlaug) زاده 25 مارس 1914 ــ درگذشته 12 سپتامبر 2009، دانشمند زیست‌شناس (بذرشناس) و برنده جایزه صلح نوبل آمریکایی بود، که در سن 95سالگی بر اثر سرطان درگذشت. وی پدر انقلاب سبز در کشاورزی است.

افراد داخلی حامی وی، او را بزرگترین آمریکایی قرن بیستم معرفی می‌کنند و مدعی هستند تلاشهای وی جان یک میلیارد نفر را نجات داده است! اما واقعیت این است که بورلاگ در زمان حیاتش همکاری راهبردی با بنیاد «راکفلر» داشته است. نورمن بورلاگ با تأمین مالی از سوی راکفلر و فرد صهیونیستی به‌نام «روآن» مجموعه‌ای را پایه‌گذاری کرد که منشأ سیطره بیشتر این خانواده صهیونیست بر کشاورزی جهان شد. این مجموعه «بنیاد جایزه جهانی غذا» نام دارد؛ بنیاد راکفلر به‌صورت آشکار اعلام می‌کند که آن را در ابتدا وقف کرده و هم‌اکنون نیز اسپانسر آن به‌شمار می‌رود، به این ترتیب این بنیاد در سطح جهان اهداف بنیاد راکفلر را پیگیری می‌کند. فعالیتهای گسترده در مناطق مختلف دنیا ازجمله هند، پاکستان، مکزیک، فیلیپین و آمریکای جنوبی با حمایتهای گسترده و تحت برنامه‌های دو بنیاد صهیونیستی راکفلر و فورد در رزومه این فرد به چشم می‌خورد. در مورد ارتباط این شخص با صهیونیستها اسناد قابل توجهی وجود دارد که در جای خودش بررسی خواهد شد.

به این ترتیب برنده اولین مدال کشاورزی جمهوری اسلامی ایران یا خود یک صهیونیست اصیل است، یا در بهترین حالت عامل راهبردی و قابل اعتماد ایشان به شمار می‌رود!

وقف جایزه جهانی غذا توسط راکفلر که در سایت این بنیاد منعکس است

* گوریو خوش (Gurev Khush)

گوریو خوش Gurev Khush دومین برنده مدال طلای کشاورزی جمهوری اسلامی است. او در سال 1379، (مقارن با سالهای 2000 و 2001 میلادی) موفق به دریافت این مدال شد. طرفه اینکه در همین سال (2000 میلادی) در قبال خدماتی که به رژیم صهیونیستی انجام داد موفق شد بالاترین مدال کشاورزی رژیم صهیونیستی موسوم به «Wolf Prize in Agriculture» را نیز از دست «عذر وایزمن» (Ezer Weizman) رئیس‌جمهور وقت اسرائیل دریافت کند.

او همچنین موفق شد جایزه کشاورزی خوارزمی را نیز از دست رئیس جمهور وقت ایران دریافت کند.

گوریو خوش یکی از کارمندان ویژه مؤسسه تحقیقات بذر فیلیپین نیز به شمار می‌رود. این مؤسسه با تأمین مالی و تحت نفوذ بنیادهای صهیونیستی راکفلر و فورد اداره می‌شود. دیگر اینکه حمایت بنیاد صهیونیستی راکفلر از یکی از سرنخهای داخلی این جریان، ذیل تحقیقی در همین مؤسسه انجام گرفته است! {اینجا} از سوی دیگر اسناد قابل توجهی از ارتباط نزدیک این دو نفر به‌دست آمد که در جای خودش بررسی خواهد شد.

* ون مونتاگو (Marc Van Montagu)

یک سال پیش، خرداد 94، سومین مدال طلای کشاورزی جمهوری اسلامی توسط محمود حجتی به سینه «مارک ون مونتاگو» استاد دانشگاه «گنت» بلژیک نشانده شد.

اهدای مدال طلای کشاورزی به مونتاگو توسط وزیر جهاد کشاورزی

بدون شک با وجود دانشمندانی نظیر «هربرت بویر»، «استانلی کوهن» و «جف شل» نمی‌توان مونتاگو را بنیانگذار مهندسی ژنتیک جهان نامید. ون مونتاگو و استادش پروفسور جف شل در دانشگاه «گنت» کشور بلژیک موفق شدند با کشف قابلیتهای آگروباکتریوم، مکانیسم انتقال ژن و تولید گیاهان تراریخته (ترانس‌ژنیک) را ابداع نمایند. از سال 2013 به بعد روش ابداعی ایشان با روشهای کم‌خطرتر جایگزین شده، و این روش تدریجاً در حال افول و انقراض است.

هم‌اکنون نیز «مارک وَن مونتاگو» استاد دانشگاه «گِنت» بلژیک است. وی یکی از دو مؤسس اصلی شرکت «سیستم ژنتیک گیاهی» (Plant Genetic Systems) است که در سال 2002 توسط کمپانی مشهور  «بایر» (Bayer CropScience) خریداری شد.

در سال 2013 مونتاگو به‌همراه دو نفر دیگر برنده «جایزه جهانی غذا» شده است. به لیست اسپانسرهای این جایزه که نگاه می‌کنیم باز به نامهای مونسانتو و بایر برخورد می‌کنیم! همچنین به لیست مشاوران این جایزه که بنگریم با «جرج هربرت واکر بوش»، رئیس ‌سیا در دولت جرالد فورد، معاون اول ریگان و رئیس‌جمهور آمریکا از 1988 تا 1992 مواجه می‌شویم.

پایگاه خبری انستیتو علوم زیستی VIB بلژیک در مصاحبه با مونتاگو تأکید می‌کند که اهدای جایزه جهانی غذا در سال 2013 به ون مونتاگو در واقع «جایزه مونسانتو به مونسانتو» بوده است! زیرا شرکت مونسانتو حامی مالی جایزه جهانی غذاست و سالانه میلیونها دلار به این سازمان کمک می‌کند. از طرفی دیگر ون مونتاگو و پروژه‌هایش نیز تحت حمایت مالی مونسانتو قرار دارد.

ارتباط تنگاتنگ مونتاگو با کمپانیهای صهیونیستی راکفلر و مونسانتو هرگز مورد تردید نبوده است. او خود تأمین مالی از سوی مونسانتو در پروژه‌هایش را تأیید می‌کند. {برای مثال اینجا را ببینید} همچنین راکفلر فقط در یک نوبت برای تولید برنج تراریخته، دست‌کم مبلغ 400 هزار دلار را به دانشگاه گنت، و شخص مارک مونتاگو اختصاص داده و پشتیبانی کرده است.

موارد فوق، بخش ناچیزی از اسناد نفوذ و تأثیر مراکز صهیونیستی در سطوح تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز کشاورزی ایران است. باید دید چه جریانی و با چه هدفی راه اعطای این مدالها به این افراد را هموار کرده، و به‌ازای این خوش‌خدمتی، چه مزایایی را از صهیونیستها دریافت کرده است. آیا سفر این افراد به ایران، تنها برای اعطای مدال صورت گرفته یا راه را برای موارد بعدی هموار کرده است؟ خبرگزاری تسنیم مجدداً از وزیر محترم جهاد کشاورزی، وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری، و رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی درخواست می‌کند نسبت به حل این مسئله حساس باشند.

                                                                                                                                                      این روشنگری ادامه دارد ... .