چکیده

اسلام، آیینی ارزش آفرین است؛ با ارزش های ناهنجار و ناهمسوی با کرامت انسانی، مبارزه کرده و نظامی از ارزش­ های الهی و انسانی بنیان نهاده است. حضرت علی (ع) برترین مفسر دین و قرآن به شمار می آید که جانش آمیخته با معارف قرآن و زندگی­اش همراه با آن است. پژوهش حاضر، با توجه به مطلب مذکور و تأکید بر اینکه معارف علوی گویاترین، استوارترین و عینی­ ترین آموزه­ های مرتبط با ابعاد دین و زندگی است و نهج البلاغه، مهم ­ترین سندی است که می­ تواند اندیشه علوی را گزارش کند، ضدارزش­ ها را در حوزه مسائل سیاسی از منظر نهج البلاغه به بحث نهاده است.
در آغاز، سیاست را در نگاه حضرت دنبال می­ کند، پس از آن دو ضدارزش­ سیاسی ظلم و نفاق را برمی رسد که در نهج ­البلاغه نمود بیشتری داشته ­اند. البته ادعایی نیست که همه ضدارزش های سیاسی ذکر شده در نهج ­البلاغه آورده شده؛ بلکه در حد امکان، مهم ترین مطالب مربوط به موضوع مذکور که در بیانات امام علی (ع) گسترده شده، در قالب عناوینی اصلی آمده و سپس بقیه اشارات وی به صورت ریزموضوعی در بحث گنجانده شده است.

کلیدواژه ها: علی (ع)؛ نهج البلاغه؛ سیاست؛ ضدارزش؛ ظلم؛ نفاق

نویسندگان:

حسن رضایی هفتادر: دانشیار دانشگاه تهران

سمیه حسینی کاکلکی: کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث دانشگاه تهران

پژوهش نامه ی علوی - دوره 7، شماره 1، بهار و تابستان 1395.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.