«بعضی ها بلافاصله وقتی که موفقیتی به دست می‌آید، ظاهر می شوند! همین‌هایی که از زیر بار مسؤولیت شانه خالی می‌کنند: « الَّذينَ يَتَرَبَّصُونَ بِکُمْ فَإِنْ کانَ لَکُمْ فَتْحٌ مِنَ اللَّهِ قالُوا أَ لَمْ نَکُنْ مَعَکُمْ ». تعبیر قرآن است که می‌گوید اینها نگاه می‌کنند و  اگر دیدند موفقیتی حاصل شد و غنائمی به دست آمد، آن وقت می‌گویند ما که بودیم! کسانی دیگر هم هستند که ظاهراً با شما هستند: «و من الناس من يقول آمنا بالله». اما اگر مشکلاتی پیش بیاید « فَإِذَا أُوذِيَ فِي اللَّهِ». یک دفعه می‌گویند چه شد؟ « جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ». می‌گویند چرا این طور شد؟ چرا این مشکلات پیش آمد؟ چقدر هزینه بدهیم؟ اما اگر از آن طرف پیروزی کسب شود، «جاءَ نَصْرٌ مِنْ رَبِّکَ لَیَقُولُنَّ إِنَّا کُنَّا مَعَکُمْ». می‌گویند ما که از اول با شما بودیم! اصلاً ما هم بودیم.»