چاپ صفحه

غفلت ازمرزبندى با بيگانگان و اپوزيسيون و ضدانقلاب/اعتراف به تأثير منافقين در انتخابات ۸۸ /سكوت و انفعال دستگاه ديپلماسى در برابر حمايت غرب از گروهك منافقين

نماز جمعه این شهرستان بندرگز به امامت خطیب ارزشمند حجت‎الاسلام سیدابوالفضل حسینی برگزار گردید که متن خطبه کامل بدین شرح میباشد:
-   قال على (علیه السلام):
«کَمْ مِنْ غافِل یَنْسَجُ ثَوْباً لِیَلْبِسَهُ وَ اِنَّما هُوَ کَفَنُهُ، وَ یَبْنى بَیْتاً لِیَسْکُنَهُ وَ اِنَّما هُوَ مَوْضِعُ قَبْرِه»; «چه بسیار غافلانى که لباسى براى پوشیدن تهیّه مى کنند، امّا همان لباس کفن آن ها مى شود! و خانه اى براى سکونت مى سازند و آن خانه قبر آن ها مى گردد»(1).
 
-  شرح و تفسیر
سؤال: غفلت نعمت است، یا بلا؟
پاسخ: غفلت از جهتى از نعمت هاى الهى است; زیرا زندگى بدون غفلت امکان پذیر نیست! خانواده اى که نوجوان عزیز خویش را از دست مى دهد را تصوّر کنید، اگر آن سوز و گداز روزهاى اوّل مرگ فرزند خود را در روزهاى بعد هم داشته باشند، بزودى خود آن ها هم از بین خواهند رفت، ولى تدریجاً پرده هاى غفلت به عنوان یک نعمت الهى بر روى این مصیبت مى افتد و کم کم آن را به فراموشى مى سپارند. همچنین در مشکلات دیگر، مثل بیوفایى ها، خیانت ها، ضرر و زیان ها، شکست ها و مانند آن غفلت به کمک انسان مى آید. امام صادق (علیه السلام) در توحید مفضّل(2) به این معنى اشاره فرموده است.
البتّه اگر همین نعمت الهى از حدّ اعتدال خارج شود، تبدیل به یک بلا مى شود; نسیم یک نعمت است; زیرا هوا را جابجا مى کند، مسمومیّت ها را از بین مى برد، گل ها را بارور و میوه ها را به ثمر مى نشاند، امّا اگر از اعتدال خارج شود و تبدیل به طوفان گردد، مصیبت بزرگى مى شود. بنابراین نسیم در حدّ اعتدال نعمت و خارج از آن حد، بلا است.
غفلت نیز چنین است، اگر انسان از پایان زندگى، از مرگ، از خداوند، از معاد غافل شود، بدبخت مى گردد و گاهى ضررهاى غیرقابل جبران مى بیند; مثل این که تا آخرین لحظات زندگى غافل باشد و با مرگ از خواب غفلت بیدار شود، که دیگر وقتى براى جبران باقى نمى ماند.
 
راه هاى مبارزه با غفلت
اولیاء الله براى از بین بردن این غفلت ها به مردم هشدار مى دادند، یکى از هشدارها و راه هاى مبارزه با غفلت یادآورى مرگ است، این که گفته شده است: «هر شب وصیّت نامه خود را زیر سر داشته باشید»(3)، به منظور رسیدن به همین هدف است. امام على (علیه السلام) در حدیث فوق به دنبال همین مطلب است و مى خواهد با یادآورى مرگ، غافلان را هوشیار سازد. طبق این روایت آن حضرت مى فرماید: «غافل پارچه اى آماده پوشیدن مى کند تا در این دنیا عیش و نوش کند، بى خبر از این که همین پارچه کفن او مى گردد!». مخصوصاً در عصر و زمان ما که مرگ بسیار رایج و ساده گردیده است. شخص غافل خانه اى مى سازد و از هر طریقى هزینه آن را تأمین مى کند تا در آن زندگى نماید، غافل از این که همان خانه مقبره و محلّ دفن او مى گردد! در قبرستان شهرهاى بزرگ قبرهاى زیادى از پیش توسّط گورکن ها آماده مى شود، چه بسا خود این گورکن ها بمیرند و در قبرى که براى دیگران کنده اند دفن شوند!
نتیجه این که غفلت در حدّ طبیعى آن نعمت و اگر از اعتدال خارج شود تبدیل به بلا مى گردد.
ا------------—
1. بحار الانوار، جلد 74، صفحه 382.
2. بحارالانوار، جلد 3، صفحه 57 به بعد.
3. وسایل الشیعه، جلد 13، صفحه 352، حدیث 5 و 7.

غفلت از حجاب و عفاف به عنوان یک مسئله دین و اجتماعی نه به عنوان مسئله فردی
 در آستانه فرا رسيدن ۲۱ تير (روز عفاف و حجاب):
۱.     تبيين و تشريح موضوع «حيا و غيرت» به‌عنوان لازمه عفاف و حجاب‌
۲.     بازگويى اثرات منفى بى‌حجابى در نظم و آرامش روحى جامعه، فروپاشى خانواده، افزايش طلاق، افزايش اختلافات و نزاع‌هاى خانوادگى، هتك حيثيت دختران و مشكل‌آفرينى براى پسران و...
۳.     پيگيرى اجراى طرح «عفاف و حجاب» مصوب سال ۸۴ شوراى عالى انقلاب فرهنگى و مطالبه گزارش عملكرد آن توسط وزارت كشور
۴.     طرح موضوع «ضرورت خودكفايى در توليد چادر مشكى و حمايت از توليد داخلى»
غفلت در قراردادهای خارجی
 
قرارداد نفتى
اميدوارى يا نگرانى‌ها
اگرچه جذب سرمايه خارجى مورد توجه مجموعه نظام به‌ويژه مقام معظم رهبرى مى‌باشد لكن جذب سرمايه‌گذارى خارجى بعدازتوافق هسته‌اى جمهورى اسلامى ايران باكشورهاى ۱+۵ چند وقتى است كه به يكى از موضوعات مورد توجه در بين فعالان اقتصادى، جريانات سياسى و اصحاب رسانه بدل شده است. در اين ميان، مجموعه دولت براى جذب سرمايه خارجى تلاش‌هاى فراوانى را نموده است به‌طوري‌كه رفتاردولتمردان مورد انتقاد برخى از متخصصان اقتصادى و گروهاى سياسى كشور و بعضاً مورد تشويق و حمايت تعدادى ديگر از جريانات و گروهاى سياسى قرار گرفته است. قرارداد جديد نفتى دولت و به‌ويژه وزارت نفت با شركت فرانسوى توتال بار ديگر اين موضوع را در كانون توجهات خود قرار داد. دوشنبه ۱۲ تير ۱۳۹۶ نخستين قرارداد IPC به مدت ۲۰ سال، بين شركت ملى نفت ايران و شركت فرانسوى توتال امضا شد، اما با توجه به سابقه عملكردى اين شركت در ايران و هم‌چنين ابهامات در قراردادهاى IPC و اين‌كه آيا وزير نفت مجوز امضاء اين قرارداد را از شوراى امنيت گرفته يا نه و ابهامات و مسائل ديگر، باعث شده به اين قرارداد ترديدهايى وارد شود.

غفلت ازمرزبندى با بيگانگان و اپوزيسيون و ضدانقلاب
كارنامه نامناسب فرانسه‌
    وعده‌هاى نسيه اقتصادى فرانسه و حمايت نقد از تروريست‌ها!
بنى‌صدر و مسعود رجوى پس از آشوب‌افكنى بهار ۱۳۶۰ وقتى از ايران گريختند، در پاريس پناه گرفتند و به‌مرور فرانسه در كنار بغداد مأمن اصلى سازمان تروريستى منافقين شد. در ۱۵- ۱۰ سال اخير هم كه اين سازمان در فهرست گروه‌هاى تروريستى در غرب ثبت شد، منافقين - غيراز يك نوبت بازداشت كوتاه و آزادى مريم رجوى - آزادانه مشغول فعاليت در فرانسه بودند.
گفتنى است در پى اعتراض وزارت خارجه به دو نشست تير و آذر ۹۵ منافقين در پاريس، وزارت خارجه فرانسه در موضعى رياكارانه اعلام كرده بود اين سازمان «غيردموكرات و خشن است و ما تماسى با آن‌ها نداريم» اما امسال نيازى به همين توجيه هم نمى‌بينند.
حمايت نقد پاريس از گروهك تروريستى منافقين در حالى است كه اين كشور همواره در اجراى تعهدات خود نسبت به ايران بسيار بدسابقه است. مردم ايران هنوز خلف وعده‌هاى شركت‌هايى همچون پژو و رنو را فراموش نكرده‌اند كه كالاى خود را به ايرانى‌ها فروختند و از تأمين قطعات يدكى اين كالا خوددارى كردند در حالى‌كه اين كالا هيچ ربطى به برنامه هسته‌اى ايران نداشت يا اين‌كه شركت توتال پروژه‌هاى نفتى را نيمه‌كاره رها كرد و در حالى‌كه مبالغ قابل توجه كلانى را از ايرانى‌ها دريافت كرده بود اما از اجراى تعهدات خود سر باز زدند. يا اين‌كه شركت ايرباس پس از عقد قرارداد اعلام كرد تا زمانى كه آمريكا اجازه ندهد امكان تحويل هواپيما به ايران را ندارد.

چرايى سكوت و انفعال دستگاه ديپلماسى در برابر حمايت غرب از
گروهك منافقين؟!

فقط دو روز از سفر وزير خارجه كشورمان به فرانسه گذشته بود كه خاك اين كشور ميزبان همايش جنايتكارترين گروهك تروريستى عليه مردم ايران شد. فرانسه با آغوش باز منافقين را تكريم كرد و حتى پيش از آن‌كه وزير خارجه به تهران بازگردد، تحريم‌هاى ديگرى را عليه ايران تصويب نمود.
صد البته سابقه بدعهدى اين كشور منحصر به اين چند روز نيست. دولت ما براى كشورى فرش قرمز پهن كرده كه اين فرش از خون‌هاى آلوده‌اى كه چند سال پيش فرانسوى‌ها به ايران فرستادند قرمز است. سنگ‌اندازى اين كشور در مذاكرات هسته‌اى هم تا آن‌جا پيش رفت كه رفتار آن‌ها به نقش «پليس بد» در بازى پليس خوب-پليس بد تعبير شد.
ماجراى نفوذ اين كشور در صنعت خودرو هم از همين قبيل است. در خواب عميق -اگر نگوييم خيانت- وزارت صنعت، يك شركت فرانسوى، با دو خودروساز اصلى ايران قرارداد مى‌بندد، بدون اين‌كه كسى متعرض ايجاد چنين انحصار عجيبى شود.

اگرچه سال گذشته نشست منافقين ۳ هفته بعد از سفر محمدجواد ظريف، وزير امور خارجه به پاريس برگزار شد، امسال اما منافقين گردهمايى سالانه‌شان را درست چند ساعت پس از حضور وزير امور خارجه كشورمان در پاريس برگزار كردند؛ سفرى كه ظريف مى‌گويد طى آن با مسؤولان فرانسه موضوع منافقين را به‌عنوان يك نقطه ابهام در روابط مطرح كرده و آن‌ها هم تأكيد كردند ارتباطى با اين گروه ندارند اما ساعاتى بعد، «ميشل دو وو كولور» نماينده مجلس ملى فرانسه از جنبش امانوئل مكرون، رئيس‌جمهور اين كشور در نشست منافقين حضور پيدا كرد.

*    اعتراف به تأثير منافقين در انتخابات ۸۸
در اين ميان آنچه مورد توجه اين نوشتار است بخشى از اظهارات مريم رجوى در ويلپنت پاريس است كه به‌صورت كليپى در فضاى مجازى پيچيده و حاوى تعابيرى است كه به‌سادگى نمى‌توان از كنار آن گذشت. رئيس سرسپردگان منافق در اين نشست كه شعار خود را «تغيير رژيم» (Change Regime) برگزيده بود، با اشاره به اقدامات فتنه‌گران در سال ۱۳۸۸ مدعى شد كه در آن حوادث، هسته اصلى شورش‌ها را اين گروهك تشكيل داده و توانسته شعارها را از «راى من كو» به «مرگ بر اصل ولايت فقيه» تغيير دهد! در ادامه وى با صراحت نقش سازمان خود را در ماجراى انتشار فايل صوتى سخنرانى منتظرى در باره اعدام‌هاى تابستان سال ۱۳۶۷ علنى ساخت و مدعى مى‌گردد كه توانسته در انتخابات رياست جمهورى، آن‌را به‌عنوان يكى از خطوط اصلى تبليغات انتخاباتى عليه نامزدهاى جريان اصولگرا به‌كار گيرد!
انتشار چنين اظهاراتى بار ديگر يكى از معضلات سياسى كشور در طول سال‌هاى اخير را به چالش مى‌كشاند و بخشى از جريان‌هاى سياسى كشور ا در معرض پاسخگويى به افكار عمومى قرار مى‌دهد. واقعيت آن است كه مسأله مرزبندى با بيگانگان و اپوزيسيون و ضدانقلاب، يكى از شاخص‌هاى مهم فعاليت سياسى است كه ‌بى‌توجهى به آن، حفره‌هاى امنيتى فراوانى را ايجاد كرده و فضاى رقابت‌هاى سياسى كشور را بسترساز نفوذ دشمن خواهد كرد.
هم‌چنين فضاى افكار عمومى را با تشويش و آلودگى همراه خواهد نمود كه حاصل آن به هم ريختگى انسجام ملى و تقويت واگرايى‌هاى اجتماعى و چندگانگى سياسى خواهد بود. در اين وضعيت نه تنها رقابت سياسى تمرينى براى ارتقاء فرهنگ سياسى و ايجاد شور براى افزايش مشاركت سياسى نخواهد بود، بلكه به مانعى پيش‌روى رشد و توسعه سياسى بدل خواهد شد كه حاصلى جز انفعال و سياست‌زدگى به همراه نخواهد داشت.
بى‌توجهى به اين اصل ضرورى فعاليت سياسى موجب شد تا باشكوهترين انتخابات رياست جمهورى در سال ۱۳۸۸، به چالشى امنيتى در كشور بدل گردد كه امروز سركرده گروهك منافقين بار ديگر در نقش‌آفرينى در آن حوادث با افتخار ياد كند!
به‌راستى چه كسانى در آن سال شعارهاى ساختارشكنانه عليه ارزش‌هاى يك ملت و انقلاب سر دادند؟! چه كسانى مناقشه در نتايج يك انتخابات را به بحرانى ملى بدل كردند!؟

چه كسانى حاضر به پذيرش نتيجه راى ملت نشدند و با طرح دروغ بزرگ تقلب در انتخابات، اردوكشى‌هاى خيابانى به‌راه انداختند، در حالى‌كه به‌خوبى مى‌دانستند كه امكان تقلب بيش از ۱۰ ميليونى در انتخابات كشور ممكن نخواهد بود!

كدام جريان مدعى خط امامى حاضر شد تا در برابر توهين‌ها به حضرت امام(ره) و ارزش‌هاى مورد تأكيد او سكوت كرده و مرزهاى خود را با ضدانقلاب و منافقين علنى ننمايد و از آنان به‌موقع برائت نجويد؟!

آن مدعى راس فتنه كه هر روز با بيانيه‌هايش تلاش مى‌كرد تا شعله‌هاى فتنه‌گرى را روشن نگه دارد و خود را پرچمدار حقوق ملت و آرمانهاى انقلاب جا بزند، چرا هيچگاه حاضر نشد متن يكى از بيانيه‌هاى خود را به برائت كامل و آشكار از جريان ضدانقلاب و منافقين اختصاص دهد!؟ اگر آن روز اين جريان سياسى به وظيفه خود در قبال انقلاب و ملت و حضرت امام(ره) عمل مى‌نمود، امروز سردمدار گروهك ورشكسته منافقين نمى‌توانست از عملكرد خود در فتنه ۸۸ با افتخار سخن بگويد و براى كسب درآمد بيشتر در حضور سران صهيونيستى - وهابى‌شان دم تكان دهد!


*    اهمال كارى دستگاه ديپلماسى‌
حال گروهك تروريستى كه حتى اعضاى خود را به استثمار مى‌كشند و افشاگرى‌هاى زيادى عليه آنان خصوصا توسط اعضاى زن فرار كرده از اين فرقه در رسانه‌هاى بين‌المللى منتشر شده است، عليه ايران در خاك فرانسه به اسم آزادى بيان عرض اندام مى‌كند و سعى دارد با عرضه خود به آمريكا و سعودى‌ها خويش را احيا كند، اما وزارت‌خارجه ايران با بى‌توجهى به مانور تروريست‌هاى ضدانقلاب، هيچ اقدامى ولو حداقلى آن‌هم در حد احضار سفير فرانسه انجام نداده است.
اهمال‌كارى وزارت خارجه درباره منافقين حتى با وجود اين‌كه افكارعمومى كشورمان به‌صورت خودجودش در شبكه‌هاى اجتماعى عليه اعمال قبيح اين تروريست‌ها وارد عمل شد، سؤال بزرگى است كه به نظر مى‌رسد وزارت تحت فرمان محمد جواد ظريف بايستى بدان پاسخ دهد.

*    پايان سخن‌
منافين اكنون به ابزارى براى طرح‌هاى خام آمريكا، رژيم صهيونيستى و عربستان تبديل شده‌اند و در نشست امسال آنان، رويكرد هم‌گرايى و عادى‌سازى روابط برخى كشورهاى عربى همچون عربستان با رژيم اسرائيل نيز دنبال شد. در اين بين منافقين به‌عنوان حلقه واسط روابط عربستان و اسراييل براى برنامه‌ريزى عليه ايران ايفاى نقش خواهد كرد تا اين دو كانون تروريست‌پرور با هدف قرار دادن جمهورى اسلامى و اعلام دشمن مشترك، زمينه اتحاد خود را بيشتر فراهم كنند.
در اين شرايط براى اروپائيان بسيار وقيح است كه جمهورى اسلامى و سپاه پاسداران را با اتهامات واهى تحريم مى‌كنند و خود به دعوت تروريست‌ها مى‌نشينند.