همیشه از خبرنگاران شهرستان ها انتظار می رود که به غیر از پوششی که به اخبار مربوط به امور کلان شهر می دهند و از دیدگاه استانی و یا کشوری مورد اهمیت هستند، به مسائل خردتر شهری نیز پرداخته و با پوشش چنین اخباری ضمن شفاف سازی اوضاع و مدیریت شهری برای شهروندان، بتوانند با آگاه سازی آنها اقدامی رو به جلو و یا انتقادی موثر در راستای بهبود اوضاع و امورات شهری را ترتیب دهند.
این امر در حوزه شهری با توجه به اینکه نظارت دقیقی بر عملکرد مدیران خرد وجود ندارد، بسیار بااهمیت بوده و این مسئولیت قشر خبرنگار را به عنوان یک عامل نظارتی بسیار سنگین می کند و این در حالی‌ست که سایت های خبری شهرستان بهشهر، تنها به همان اخبار تکراری مربوط به مسائل کلان شهری که بازتابی از اخبار خبرگزاری های بزرگتر هستند، می پردازند، در حالی‌که به نظر این رسالت واقعی آنها نیست.
بین مسائل اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و ... مهم ترین بخشی که هر گروه یا جامعه ای به آن حساس است، مسئله حاکمیتی یا خطوط مرزی است و بهشهر در شرایط مشابهی از این نظر قرار دارد و کم توجهی مسئولان شهر باعث شده بخشی از منابع این شهر به نام شهرهای مجاور نام‌گذاری شود و زمینه کافی برای خروج دائمی این منابع را که از امکانات شهری بهشهر ارتزاق کرده اند، برای همیشه فراهم شود و این دور از انصاف است و کسانی که قابلیت پیگیری این امور را دارند، اگر اقدام موثری در این راستا صورت ندهند، برای همیشه مسئولند، من جمله خبر نگاران که وظیفه اصلی آنها پیگیری امور است، چیزی که شهر مجاور از این نظر بسیار فعال عمل کرده اند و به راحتی منابع این شهر را به نام خود سند زده اند و در این میان برخی از رسانه های بهشهر نیز به خواب رفته اند.
اگر به سایت پایانه نفتی شمال (با نام نادرست بندر نکا) مراجعه کنید، آدرس مکان آن بهشهر ذکر شده است و جالب اینکه شرکت پایانه های نفتی ایران ابتدا نام این شرکت را به صورت پایانه نفتی بهشهر (نکا) ذکر می کرد، بعد از مدتی نام آن را به پایانه نفتی شمال (نکا) در سایت قرار داد و پس از که سایت خود را دوباره طراحی کرده اند، نام پایانه نفتی نکا را برای آن برشمرد.
سوال این است که چرا؟ و این روند در طول همین یک سال اخیر رخ داده است و اگر نام پایانه نفتی بهشهر را سرچ کنید، با اسنادی در این رابطه روبرو می شوید که نشان می دهد از ابتدا هم نام آن پایانه نفتی نکا نبوده بلکه نام اصلی آن، پایانه نفتی بهشهر بوده است و اخیراً تغییر کرده برای نمونه رجوع کنید به یک سند رسمی که تصویر و لینک آن در ذیل آمده است:
http://www.shana.ir/fa/tender/4593
مورد دیگری که می شود به آن اشاره کرد، بندر امیرآباد بهشهر است که طبق تصویر زیر در 1376/10/24 توسط هیأت وزیران بر مبنای قانون برنامه پنج ساله دوم توسعه اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران تصویب کردند: منطقه ویژه اقتصادی بندرامیرآباد بهشهر در زمینی به وسعت تقریبی شصت (60) هکتار که از شمال به دریا، از شرق به بندر شیلاتی، از غرب به اراضی بخش‌خصوصی و از جنوب به جاده ارتباطی محدود است، به شرح نقشه پیوست ایجاد و سازمان بنادر و کشتیرانی به عنوان سازمان مسئول منطقه مزبور تعیین می‌شود.
http://rc.majlis.ir/fa/law/show/118217
http://www.freezones.ir/Default.aspx?tabid=99
همانطور که در تصاویر فوق مشاهده کردید، این بندر به نام «بندرامیرآباد بهشهر» تصویب و راه اندازی و بهره برداری شد ولی متأسفانه با گذشت چند سال از این موضوع با لابی های احتمالی برخی از مسئولان، پروژه تغییر نام بندرامیرآباد بهشهر و حذف نام این شهرستان از آن کلید خورد تا اینکه با این مسئله روبرو شویم که بندرامیرآباد بهشهر به بندرامیرآباد مازندران تغییر نام بدهد.
http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13920212000076
و یا می توان به صحبت های فرزانه، رئیس وقت میراث فرهنگی استان مازندران که در مصاحبه با ایسنا گفت: «امروزه نکا به نیروگاه برق حرارتی، بندر آزاد امیرآباد، کارخانه کشتی‌سازی صدرا و تالاب های زیبای زاغمرز مشهور است و جالب‌تر اینکه پایانه نفتی شمال را بندرنکا می نامند، شرکت ایران صدرا را صدرای نکا می نامند ولی هیچ‌گاه ندیدم که حفاری شمال را حفاری بهشهر بگویند و یا نفت خزر را نفت بهشهر بنامند اما در عوض امیرآباد بهشهر یا شهید هاشمی نژاد بهشهر را امیرآباد می نامند در حالی که بندر بهشهر (بندر اشرف سابق) سابقه ای بسیار طولانی دارد.
اضافه کنید از طرفی علم و فناوری مازندران در برابر نوشیروانی بابل، منابع طبیعی ساری و ... و یا پالایشگاه مازندران به جای پالایشگاه بهشهر در حالی که پالایشگاه در منطقه ساری را پالایشگاه کیاسر نام گذاشته اند.
حالا یک سوال اساسی به وجود می آید که منظور از این سانسورها چیست...؟!
و جالب این است که این سانسورها از سوی مسئولان همین شرکت ها صورت می پذیرد تا جایی که از نام پایانه نفتی بهشهر یا صدرا بهشهر استفاده کرده اند (البته در حضور مسئولان بهشهری) ولی در برنامه های استانی و کشوری و حتی چند مورد برنامه های تلویزیونی شبکه تبرستان، نام بهشهر را حذف می کنند که نورزاد فرماندار فعلی شهرستان نیز در این خصوص انتقاد جدی به مسئولین مذکور انجام داد و این نشان از صحت موضوع دارد.
برای مثال می توان به انتشار خبر بازدید معاونان وزیر راه و شهرسازی از بندرامیرآباد بهشهر اشاره کرد که در سایت این بندر از عنوان «بندرامیرآباد بهشهر» استفاده شد ولی پس از ارسال همان خبر برای درج در سایت سازمان بنادر و دریانوردی کشور نام بهشهر از این خبر حذف شده است.
http://amirabadport.pmo.ir/fa/news/28772
http://www.pmo.ir/fa/news/28774
این قضیه از بعد رسانه ای از این جهت که کم کم دارند این منطقه را به نام شهر مجاور سند می زنند، بسیار حائز اهمیت است. در خبرها آمده است که بهشهر بیشترین آمار بیکاری استان مازندران را دارد و این نشان می دهد که این شرکت ها اکثر کارمندان و یا کارگران خود را از شهرهای دیگر استخدام کرده اند و به همین دلیل هم چنین تغییر نام هایی به راحتی صورت گرفته است، در هر حال حاضر این شرکت ها هیچ نفعی برای بهشهر نداشته اند، جز آلودگی، تخریب تالاب و ... .
از نماینده محترم مجلس انتظار می رود این مسائل کلان را دائماً جستجو و رصد کند تا حقی از مردم این شهر سلب نشود یا حداقل کاری کنید حالا که به کام ما نیستند حداقل به نام ما باشد!
به نظر می رسد علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد، مطمئناً پرسش از مسئولان این شرکت ها و یا مصاحبه و پرسش از وزیر نفت و یا سایر افراد می تواند شرایط اصلاح قضیه را فراهم آورد.
اگر مال ماست که بهشهریان عزیز نیز تاکنون نیز حتماً مانند بنده اینگونه پنداشته اند، چرا باید زیاده خواهی دیگران را تحمل کنیم.
شهری که از بهشهر جدا شده چرا باید چنین کاری انجام دهد؟
البته همین بی تفاوتی برخی مسئولان به این مسائل و اقدامات باعث می شود که هر روز برای دارایی های بهشهر برادری پیدا شود و ادعای ارث کند که فلان جا مال ماست.
برای نمونه می توان به ادعای اخیر استان گلستان در خصوص مالکیت بخشی از جزیره میانکاله بهشهر اشاره کرد در صورتی که هیچ راه مواصلاتی برای دسترسی به این بخش ندارند که یا باید از بهشهر به این جزیره تردد کنند و یا از طریق دریایی به جزیره میانکاله بهشهر دسترسی داشته باشند.
در پایان باید اعلام داشت که نباید سیاست سکوت را پیشه کنیم تا تمام داشته های این شهر به نام دیگران مصادره شود، این حداقل انتظار مردم یک شهر است. بلاغ