چاپ صفحه

توهین سایت حسن خمینی به ملت ایران

به گزارش پایگاه عدالت خواهاندر ادامه بخش‌ها‌یی از مصاحبه لیلاز با جماران را می‌خوانید:
«مردم ایران به پوپولیسم «نه» گفتند به این خاطر که ما این تجربه را تازه از سر گذرانده بودیم. ایرانی‌ها‌ تازه 3 سال است که از این بند رهاشده‌اند، به‌طوری‌که هنوز با آثار و عوارض وحشتناکش دست‌وپنجه نرم می‌کنند و تا مدت‌ها‌ گریبانگیرشان خواهد بود. طبیعی است که مردم و رهبران سیاسی ایران در این تجربیات خیلی جلوتر از سایر کشورهای خاورمیانه هستند.
اشتباه بزرگ آقای قالیباف و رئیسی این بود که برای مردم زیادی کهنه بودند. این‌که افرادی بعد از تجربه 8 ساله 84 تا 92 به‌جای شعور مردم، معده آن‌ها را مورد خطاب قرار دهند درواقع یک نوع عقب‌ماندگی است. جناح راست حداقل 4،3 سال از ملت ایران در این انتخابات عقب بود؛ اما اگر احمدی‌نژاد می‌آمد این ضعف را نداشت و یک‌فاز کاملاً نوینی از پوپولیسم را مطرح می‌کرد. به اعتقاد من اگر پوپولیسم احمدی‌نژاد قلابی بود پوپولیسم قالیباف و رئیسی مبتذل بود
».

درک این بخش از سخنان سعید لیلاز به لحاظ پایگاه اقتصادی و گرایش وی به اقتصاد لیبرالی کاملاً قابل‌فهم است. کسانی که در رفاه کامل زندگی می‌کنند باید هم نتوانند درک کنند که حداقل بیش از 10 درصد مردم این کشور فقط با یارانه 45 هزارتومانی زندگی می‌کنند. آقای لیلاز گرچه شما به دلیل درک و فهم ناقصتان از شرایط بحرانی مردم، افزایش یارانه مستضعفین و قطع یارانه ثروتمندان مرفه را پوپولیسم مبتذل می‌خوانید اما کافی است عدد و رقم رأی مستضعفین به آقای رئیسی را یک‌بار دیگر مرور کنید. 16 میلیون رأی باوجود هجمه‌های بسیار سنگین عدد و رقم کمی نیست.

اما نکته عجیب این است که این مصاحبه توهین‌آمیز درسایتی منتشرشده است که زیر نظر اهل‌بیت خمینی کبیر است. همان رهبری که دغدغه‌اش، ریاست و آقایی کوخ‌نشینان بود. همان رهبری که افتخارش خدمت به مستضعفین بود. حال اینکه سایت زیر نظر آقای حسن خمینی این‌گونه گستاخی یک اقتصاددان لیبرال را منتشر می‌کند، این هم از عجایب خلقت است.

به هر حال درخواست ما از آقای حسن خمینی این است که به سعید لیلاز بگویند که اساسا یکی از اهداف و آرمان های انقلاب اسلامی، نجات مستضعفین از فقر مطلق به همراه مبارزه با کاخ نشینان زالوصفتی است که گرگ منشانه به ثروت های قارونی دست یافته اند و امروز مطالبه حقوق مستضعفین توسط نمایندگان واقعی آنان نه تنها «خطاب قراردادن معده» آنان نیست، بلکه ستاندن حقی است که در طول این سالها به ناحق با سیاست های مخرب کارگزاران و اصلاح چرایان از دست مستضعفین گرفته شده است.