حسین قدیانی:‌من می‌خواهم امروز بپرسم آیا مردی در دولت اعتدال پیدا نمی‌شود یک کشیده بخواباند در گوش بعضی‌ها؟! اگر قرار بود مسؤولی در جمهوری اسلامی بگوید؛ «حتی امروز حکومت بنی‌اسرائیل هم در نسل جدید به آنچه نسل جوان ایران درباره همزیستی و اصلاح‌طلبی می‌گوید، نزدیک شده»، دیگر چرا ۳۰۰ هزار شهید داد این ملت؟!
راستی! این کدام وزیر باتدبیری بود که به ما می‌گفت «همصدا با اسرائیل»! طرف از داخل دولت به صهیونیست‌های تروریست، چراغ سبز نشان می‌دهد و علاوه بر این خبط و خطای مرموز سیاسی در خیانتی اعتقادی- فرهنگی، روحانیت آگاه، مبارز و دردآشنای شیعه را با خاخام‌های یهودی، یکی می‌کند، آن وقت دولت اعتدال انگار نه انگار! خوب است بعضی‌ها که از منتقدان، ارائه شناسنامه می‌خواهند، دمی هم از دور و بری‌های خود بخواهند حرمت روحانیت، حرمت خون شهدا، حرمت امام و حرمت انقلاب را رعایت کنند.
برخی چنان بی‌قاعده حرف می‌زنند که جوابش، نه این متن است و نه آن، بلکه سیلی سردار انقلابی، حاج احمد متوسلیان است. حرف بی‌ملاحظه، سیلی بی‌ملاحظه هم می‌خواهد. آن روز که دور از چشم مردم، رفتند و مخفیانه با دشمن توافق ژنو را بستند و آن روز که به قول شیمون پرز، اسرائیل را به چیزهایی امیدوار کردند، ما امروز را می‌دیدیم که تیتر زدیم «هولوکاست هسته‌ای».
این حرف‌های اسرائیل‌شادکن جناب یونسی، ادامه منطقی همان توافق ضعیفی است که به نفع آمریکا و اسرائیل بسته شد.  ما در جناح مردمیم، عده‌ای بهتر است نگران جناح دستیار خودشان باشند و از آنها شناسنامه بخواهند. سالگرد شهادت مطهری، رفتن به منزل آن شهید زیباست اما زیباتر آن است که موضع تند و انقلابی استاد شهید علیه اسرائیل، تقویت شود نه تضعیف. من از روی خیرخواهی، تذکر می‌دهم به دولت که با این همه حاشیه، ره به جایی نخواهد برد. خنده نشاندن بر لب اقتصاد و معیشت از کانال کار، تدبیر و همت جهادی می‌گذرد، نه حرف‌های دشمن‌شادکن. چه کار دارد می‌کند دولت؟! کجا دارد می‌رود؟!