به گزارش پایگاه عدالت خواهان" حسین خان بابازاده: با گسترش شبکه های اجتماعی در سال های اخیر موج لجن پراکنی ضدانقلاب علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی اعم از جایگاه ولایت فقیه، شخص رهبر انقلاب، مسئولان انقلابی، ارزش ها، مقدسات، سیاست ها و... هم از میزان کمیت و هم از میزان روند پخش در بین مردم رشد چشم گیری یافته است.

بدون شک مخالفت صریح و علنی ضدانقلاب با نظام اسلامی و مسئولان و حامیان آن جای هیچ گونه تردیدی در صحت راه پیش گرفته باقی نمی گذارد اما درست بر خلاف این موضوع، یعنی حمایت ضمنی و علنی ضدانقلاب از بعضی سیاست های پیش گرفته توسط مسئولان و یا حمایت علنی از آنها، جای تردید جدی را در ذهن باز می کند.

همان طور که امام راحل و رهبر عزیز انقلاب بارها در مرزبندی صریح با دشمن و موضع گیری در قبال حمایت دشمن توصیه و تاکید نموده اند اما علی الظاهر بایستی این موضوع را در آستانه انتخابات بار دیگر به آقای رئیس جمهور گوشزد نمود.

چرا که از چندماه گذشته رسانه هایی که لحظه ای از لجن پراکنی بر چهره نظام اسلامی دریغ نمی کنند، به چهره جدی و پرکار مدافع دولت و دستاوردهای آن! تبدیل شده و عملا برای پیروزی ایشان در انتخابات از هیچ تبلیغی دریغ نمی کنند. هرچند متاسفانه باید گفت که این روند حمایت در چهارسال گذشته نیز مشاهده می شد.

بدون شک نگارنده علی رغم اختلاف نظرهای جدی و مبنایی با آقای رئیس جمهور و جریان حاکم بر دولت داشته و دارد اما معقتد است که ایشان بدون هیچ تردیدی در داخل دایره نظام اسلامی هرچند با فاصله ای طولانی از نقطه مرکزی آن تعریف می شوند و به همین دلیل باید به ایشان توصیه نمود که در همین ابتدا که عزم حضور برای رقابت جهت تصدی کرسی ریاست دولت دوازدهم را دارند تکلیف خود را با حمایت علنی و قابل تامل ضدانقلاب از ایشان مشخص نماید.

تجربه عدم مرزبندی با دشمن در بین شخصیت های برجسته نظام جمهوری اسلامی یک تجربه تلخ و ناکام بوده است که سران فتنه سال 88 نمونه بارز چندسال اخیر آن بودند که عاقبت خیر و خوشی برایشان میسر نشد.

نکته دیگر که باید بدان اشاره کرد، نوع مواضع، عملکرد و اتخاذ سیاست هایی است که ضدانقلاب نیل به منافع خود را در ادامه حیات آن می بیند که بایستی جناب روحانی در این موارد تجدید نظر جدی بفرمایند. شاید ریشه این حمایت مشکوک اختلال در دستگاه محاسباتی رئیس جمهور و همکاران وی باشد و یا این امر ناشی از سهیم بودن پروژه نفوذ در بخش هایی از دولت اعتدال است. موضع گیری در مقابل حمایت دشمن نه برای تصدی دولت دوازدهم که احتمال آن برای آقای روحانی به کمتر از 50 درصد رسیده است بلکه برای شرکت در رقابت های انتخاباتی و اعلام حضور از اوجب واجبات است.

به این موضوع مهم و مغفول نیز در پایان باید اشاره نمود، ضدانقلابی که روزگاری تحریم انتخابات را توصیه می کرد در چندسال اخیر با تغییر رویکرد خود به دنبال پییگری اهداف شوم خود در رقابت های انتخاباتی است که این موضوع در جای خود جای تامل جدی و عمیق دارد که باید بدان پرداخت.