به گزارش پایگاه عدالت خواهان" پس از نقض برجام توسط طرف اصلی مذاکرات با ایران (یعنی آمریکا)، دکتر ظریف در سفر به هند و پس از سکوت چند روز گذشته، اولین واکنش را به این ماجرا نشان داد.
بنا بر این گزارش وزیر امورخارجه کشورمان در واکنش به نقض برجام توسط آمریکا همچون سیاق سخنان رییس جمهور سابق که قطعنامه ها را کاغذ پاره می خواند و البته مورد اعتراض و تمسخر هم سنخی های جناب ظریف قرار می گرفت عنوان داشته است که: " کاری که کنگره آمریکا کرده است در صورتی که به امضای رئیسجمهور آمریکا هم برسد اثر اجرایی ندارد.! "
به گزارش خبرنگار ما وزیر امورخارجه کشورمان در ادامه سخنان خود اظهار داشته است که: " همانطور که در گذشته مقامات آمریکایی موظف بودند اجرای تحریمها را متوقف کنند، اکنون هم اجرا متوقف است و شرایط برای کشورهای ثالث تفاوتی ندارد.!؟"
به گزارش عصر امروز همانطور که ملاحظه می نمایید این سخنان بی خاصیت جناب ظریف در حالی ایراد می شود که پس از اجرایی شدن برجام تابان! که قانون داماتو در آن منتفی شده بود، شرکت ها و بانک های خارجی به اذعان رییس کل بانک مرکزی کشور از مبادلات پولی با ایران خودداری می کردند و شخص جناب ظریف حتی به کشورهایی همچون شیلی توصیه می نمود که از خزانه داری آمریکا برای روابط آنها با ایران امان نامه (Letter of Comfort) اخذ می نماید. اما اکنون که بد عهدی آمریکا با تمدید و تصویب تحریم قانون داماتو آشکار شده است معلوم نیست این موضع از چه روی اتخاذ شده است.
همچنین در آن هنگامی که همه منتقدان از روی دلسوزی و دغدغه از دست نرفتن منافع کشور به تیم مذاکره کننده هشدار می دادند که بدون اجرای همزمان تعهدات طرفین نسبت به از بین بردن دستآوردهای هسته ای اقدام نکنید اما متاسفانه ایشان از روی ساده انگاری و خوش باوری کاذب به آمریکای پیمان شکن هیچ اعتنایی به این مواضع اصولی نکرد باید می دانست که روزی فرا می رسید که این مردم هستند که باید تاوان اعتماد بیخودی به آمریکای بدعهد و پیمان شکن را بپردازند.
جناب ظریف اگر آن هنگام که دست در جیب در کنار رودخانه "رون" همپای جان کری قدم بر می داشت به فکر پر نکردن قلب راکتور اراک به سهولت می بود قطعا اکنون کار به جایی نمی رسید که بدون پشتوانه قلب راکتور اراک و اورانیوم غنی شده 20 درصدی و... مجبور شود چنین سخنانی برای دلخوشی عنوان نماید.
و خوب است جناب نوبخت سخنگوی محترم دولت که با اعتراض منتقدان به آن قدم زدن با تمسخر به آنان گفته بود: «خیلی سخیف است که چون این دونفر با هم قدم زدند، ما دیپلماسیمان را ضعیف بدانیم» حالا بفرمایند که آن دیپلماسی ضعیف بوده است یا قوی؟!