به گزارش پایگاه عدالت خواهان"آناج" سایت‌های خبری بی‌هیچ درنگی تیتر می‌زنند «قتل خانواده پزشک تبریزی با غذای نذری»، مردم آن را دست به دست می‌کنند و تقریباً همه شهر با اتفاقی غیرقابل باور روبرو می‌شود. حالا بهترین فرصت برای مخالفان عزای حسینی رقم خورده تا فعالیت‌شان را از سرگیرند و تا می‌توانند به سنت دیرینه‌ی احسان بتازند.

ابتدا می‌گویند پخش غذای نذری را جمع کنید و در ادامه با جولان رسانه‌ای در فضای مجازی جوّی را به راه می‌اندازند که اَحدی لب به غذای نذری نزند و مواد غذایی با ظن به آلوده بودن، راهی سطل آشغال‌ها گردد و چقدر مظلوم می‌شود امام شیعیان در یک کشور اسلامی.

ماجرا به اینجا ختم نمی‌شود، وزیر بهداشت با رسانه‌ها مصاحبه می‌کند و به همدردی با پزشک تبریزی می‌پردازد، قائم‌مقام وزیر در تبریز حضور می‌یابد و رسانه‌ها تیتر «قتل خانواده پزشک اصلاح‌طلب» را در صفحه قرار می‌دهند تا بگویند چون این پزشک اصلاح‌طلب بود و به بیمارش استماع موسیقی شجریان را تجویز می‌کرد، خانواده‌اش را به قتل رساندند!

اکنون مقامات قضایی بعد از بررسی ابعاد قضیه گفته‌اند اصلاً غذای نذری در کار نبوده و غذاها از یکی از رستوران‌های تبریز خریداری شده و بر اساس تحقیقات پرونده و بررسی محتوای دوربین‌های حاضر در محل، نحوه خرید غذا نیز مشخص شده است.

بی‌شک در مظان اتهام قرار گرفتن یک پزشک نمی‌تواند کل جامعه پزشکی را تحت الشعاع قرار دهد و انسان‌ها علی‌رغم مقام‌هایی که دارند در هر لباسی ممکن است دچار خطا شوند و مبدل به یک بذهکار گردند اما آنچه که تاسف آدمی را بر می‌انگیزد هجمه به باورهای دینی مردم و امنیتی کردن مسئله توسط عده‌ای معلوم‌الحال است.

آن‌هایی که اتهام ثابت نشده سعید طوسی را به اسلام و جریان انقلابی نسبت می‌دهند و با چشم‌پوشی از هزاران انقلابی پاکدامن و قاری قرآن، یک شخصیت در مظان اتهام را به جناحی دیگر ملحق می‌دانند چرا بعد از مشخص شدن پشت پرده‌ی قتل خانواده پزشک تبریزی عنوان اطلاح‌طلب را از کنار نام او بر می‌دارند و دَم بر نمی‌آورند؟ مگر تا دیروز نمی‌گفتند خانواده‌ی یک پزشک اصلاح‌طلب را به قتل رساندند؟

کسانی که در مراسم ترحیم حاضر شده بودند، آن‌هایی که پیام تسلیت می‌فرستاند و پزشک اصلاح‌طلبشان را به آغوش می‌کشیدند، نمی‌خواهند از حیثیت برباد رفته‌شان دفاع کنند؟

آن هنگامی که نسخه‌ی شجریان برای جلب افکار عموم تجویز و در رسانه‌ها منتشر شد باید مردم می‌فهمیدند برخی‌ها برای نام‌آشنا شدن، خوانندگان معروف را نردبان ترقی قرار می‌دهند و فردای آن زیر نسخه ارسالی می‌نویسند «از فلانی پول نگیرید، فقیر است، من بعداً حساب می‌کنم»، اگر قصد فقط انجام عمل خیر است چرا دیگر نام «دکتر صلحی» زیر آن می‌درخشد و در فضای مجازی پخش می‌شود؟

قرائن گواه آن دارد که برخی می‌خواستند دکتر یکی از خانه‌های سلامت را معروف کنند و فردای آن از منافع این بزرگ‌نمایی‌ها بهره‌مند شوند؛ اتفاقا به اهداف خود نیز رسیده بودند و سوءقصد به جان یک اصلاح‌طلب موضوع مخاطب‌پسندی بود لکن این ماجرا به سرانجام نرسید و گروه‌هایی که می‌خواستند از آب گِل آلود ماهی بگیرند خود در باتلاقی که ایجاد کرده بودند، غرق شدند.