چشم روحانی

فریدون به پشتوانه دبیر شورای عالی امنیت ملی سابق، سال‌ها رئیس دانشگاه سمنان بود. او از اولین کسانی بود که با جعفر توفیقی به جنجالی‌ترین وزارت‌خانه دولت یازدهم آمد و مشاور وزیر و مدیرکل دفتر وزارتی شد. شاید توفیقی او را آورده بود تا خیال رئیس جمهور را از آنچه در این وزارت‌خانه می‌گذرد راحت کند.

 

من جایی نمی‌روم

فرجی‌دانا پس از جلوس بر مسند وزارت، فریدون را به ریاست مرکز جذب برگزید. شاید فرجی‌دانا امید داشت با دادن این سمت، می‌تواند فریدون را از حوزه وزارتی دور کند. تیر فرجی‌دانا اما به سنگ می‌خورد. چند ساعت پس از اعلام این خبر، فریدون در یک مصاحبه می‌گوید: «حکم قطعی ریاست این مرکز را نمی‌پذیرم.» با این ماجرا قدرت فریدون بیشتر هم می‌شود تا جایی که بر خلاف رسم همیشه این وزارت‌خانه، مسئول دفتر وزیر را هم خود فریدون انتخاب می‌کند.

 

فریدون در وزارت علوم چه می‌کند؟

اولین مأموریت پسرعموی رئیس جمهور، اعزام هیئت‌های ارزیاب به دانشگاه‌های کشور بود. گروه‌های 3 نفره‌ای با حکم فریدون به دانشگاه‌های مختلف کشور اعزام شدند تا زمینه‌ساز  تغییرات اتوبوسی رؤسای دانشگاه‌ها شوند. اقدامی که همان موقع انتقاد بسیاری از دانشگاه‌هیان را برانگیخت. آنها معتقد بودند این کار نمایشی است و هیچگاه نمی‌توان با این سرعت عملکرد چند ساله یک رئیس دانشگاه را ارزیابی علمی کرد. با این حال تصمیم از بالا گرفته شده بود.

 

گزارش‌های هیئت‌های ارزیاب اول به دست دکتر «محمدحسین صادقی»، مشاور، دوست و همشهری آقای فریدون می‌رسید. صادقی تنها سابقه مدیریتی‌اش عضو هیئت علمی بودن در سال 69 بود اما حالا تنظیم گزارش نهایی درباره عملکرد رؤسای دانشگاه‌های کشور را بر عهده داشت. گزارش‌هایی که برخی از آنها با عنوان «پرونده‌سازی» علیه نیروهای ارزشی آموزش عالی یاد می‌کنند. در نهایت پروژه اول فریدون با کنار گذاشتن اتوبوسی بیشتر رؤسای دانشگاه‌های کشور به پایان می‌رسد.

 

عزل‌های یهویی

فریدون البته ید طولایی هم در عزل‌های یهویی و تحقیرآمیز دارد. او که بنا به مسئولیتش وظیفه ابلاغ عزل و نصب‌ها را بر عهده دارد، بارها از روش‌هایی نامتعارف برای اعلام خبر عزل برخی افراد استفاده می‌کند. برای نمونه دکتر «صادقی»، رئیس سابق دانشگاه اراک بدون اطلاع قبلی و با یک فکس برکنار می‌شود. رئیس دانشگاه ارومیه با یک فکس جای خود را به کسی می‌دهد در آن زمان تعطیلاتش را در آنتالیا می‌گذراند. دکتر «عبدالله حاتم‌زاده» رئیس دانشگاه گیلان هم از جمله افرادی است که بدون هیچ صحبت اولیه‌ای یکدفعه‌ای از کار برکنار می‌شود.

 

بورسیه‌های غیرقانونی با امضای فریدون

ماجرای بورسیه‌ها اوج چالش دولت یازدهم با نخبگان کشور بود. داستانی ناتمام که هنوز پس از 3 سال به سرانجام نرسیده است. پروژه‌ای که برای تخریب مدیران سابق طراحی شده بود، با آبروی دانشجویان نمونه کشور بازی کرد و هنوز هم خبری از محاکمه عاملان و آمران آن نیست. پای فریدون اما جور دیگری در ماجرای بورسیه‌ها گیر است. مرداد ماه 93 بود که خبر اعطای بورسیه به چند تن از بستگان مسئولان وزارت علوم در رسانه‌ها منتشر شد. مسئولان وقت وزارت علوم که دستپاچه به نظرمی‌رسیدند بلافاصله آن را تکذیب کردند اما انتشار اسناد دستور عبدالحسین فریدون برای اعطای بورسیه به «محمدبشیر صدیقی» فرزند معاون دانشجویی وزیر و «زینب رضوان‌طلب» فرزند رئیس وقت مرکز جذب اعضای هیات علمی همه شک و شبه را از بین برد.

 

پرده دوم، مخالفت با حراست

پسرعموی رئیس جمهور در انتصابات وزارت علوم نقش مهمی دارد. او که معتقد است دخالت حراست موجب امنیتی شدن دانشگاه‌ها می‌شود؛ تلاش کرد تا موضوع قانونی استعلام را در برخی انتصایات نادیده بگیرد. او در برخی موارد به صورت مکتوب منکر موضوعیت داشتن استعلام برای انتصاب رؤسای دانشگاه‌ها شده بود. موضوعی که بر اساس اسناد با واکنش حراست وزارت علوم مواجه شد.

 

فرهادی قربانی می‌شود

«شرایط کلی انتخاب مدیران این است که آنان عالم، متدین و در مسیر نظام و انقلاب باشند و کمیته‌ای برای انتخاب و انتصاب‌ها خواهم داشت... تیم خود را دارم و از افرادی که برخی از نمایندگان اسم بردند، استفاده نخواهم کرد و از کسانی استفاده می کنم که به نظام، رهبری و انقلاب وفا دار باشند و جهت آرامش و مصالح کشور فعالیت کنند.» اینها صحبت‌های فرهادی است که در جلسه رای اعتماد به نمایندگان مردم می‌گفت. شاید آن روز خودش هم معادلات وزارت علوم را به خوبی نمی‌دانست. او پس از تکیه زدن بر کرسی وزارت، تصمیم گرفت در اولین گام برای روی کار آوردن تیمی که در مجلس وعده کرده بود دکتر «تقی‌خانی» و دکتر «الهیار» را به وزارت علوم بیاورد. رسانه‌ها خبر دادند دکتر «الهیار» با حکم فرهادی جایگزین «نصیری قیداری» از یاران فریدون شد. حکم فرهادی اما چند ساعتی بیشتر دوام نمی‌آورد و ظاهراً با لابی پسر عموی رئیس جمهور حکم پس گرفته می‌شود و نصیری قیداری همچنان معاون حقوقی و امور مجلس وزارت علوم باقی می‌ماند.

 

دکتر خانی، صمیمی‌ترین دوست فرهادی هم گرفتار غضب فریدون وزارت علوم می‌شود. شنیده‌ها حاکی از این است، او تصمیم داشته تا دست فریدون را از حوزه ریاست وزارت‌خانه کوتاه کند اما با برنامه‌ریزی آقای وزیر در سایه حتی به مقام مشاوری فرهادی هم نمی‌رسد و نهایتاً با همکاری وزیر ورزش و جوانان در فدراسیون پزشکی ورزشی مسئولیت می‌گیرد تا فریدون با خیال راحت به تاخت و تاز در وزارت علوم دهد.

 

دکتر «تسلیمی» دیگر گزینه فرهادی بود که به گفته منابع آگاه در وزارت علوم با لابی فریدون نتوانست رئیس دانشگاه تهران شود. تسلیمی نهایتاً قائم فرهادی شد تا به تعبیر فریدون او هم میز و دفتری داشته باشد.

 

پس از حاشیه های سریالی «حسین فریدون» در هیئت دولت، به نظر می‌رسد حالا روحانی باید به فکر فریدون2 باشد. پسر عمویی که معلوم نیست تا کی بتواند مخالفانش در وزارت علوم را ساکت نگه دارد. افراد و گروه‌های مختلفی در وزارت علوم از دست کارهای او به ستوه آمده‌اند که لب گشودن آنها می‌تواند برای جایگاه رئیس جمهور کشور خطرناک باشد.