پیامبر اکرم (ص) فرمود:
هر مردی که همسرش آرایش کند و از منزل با حالت آرایش کرده خارج شود دیوث است، و هر کس او را دیوث بنامد گناه نکرده است و چنانچه زنی با چهره ی آرایش کرده و عطر زنان از منزلش خارج شود، و شوهرش نیز به این کار او راضی و خشنود باشد، با هر گامی که زن با این حالت بر می دارد، برای شوهرش خانه ای در آتش جهنم بنا می شود. پس پر و بال خانم هایتان را از این جهت ببندید که رضایت خدا و شادمانی و بهشتی شدن بدون حساب را در پی دارد و پر بال زنانتان را در این جهت باز نگذارید.
بحار الانوار، جلد 100، صفحه ی 249
رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله لمّا سُئلَ عنِ الدَّیُّوثِ: الذی تَزنِی امرَأتُهُ و هُو یَعلَمُ بها.
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله در پاسخ به این پرسش که: دیّوث کیست؟ فرمود: مردى که زنش زنا دهد و او خبر داشته باشد.
میزان الحکمه، ج8، ص: 612 ، حدیث: 15682.
رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: إنَّ الجَنَّةَ لَتُوجَدُ ریحُها مِن مَسیرَةِ خَمسِمائةِ عامٍ، و لا یَجِدُها عاقٌّ و لا دَیُّوثٌ. قیلَ: یا رسولَ اللّهِ، و ما الدَّیُّوثُ؟قالَ: الذی تَزنِی امرأتُهُ و هُو یَعلَمُ بها.
بوى بهشت از فاصله پانصد سال راه به مشام مى رسد، اما فرزند نا خلف و شخص دیّوث آن را استشمام نمى کنند.
عرض شد: اى پیامبر خدا! دیّوث کیست؟فرمود: مردى که زنش زنا دهد و او از آن مطلع باشد.
میزان الحکمه، ج8، ص: 613، حدیث: 15683.
الإمامُ الصّادقُ علیه السلام: إذا اغِیرَ الرجُلُ فی أهلِهِ أو بَعضِ مَناکِحِهِ مِن مَملوکِهِ فلم یَغَرْ و لم یُغَیِّرْ، بَعَثَ اللّهُ إلَیهِ طائرا یقالُ لَهُ: القَفَندَرُ حتّى یَسقُطَ على عارِضَةِ بابِهِ، ثُمّ یُمهِلَهُ أربَعینَ یوما ثُمّ یَهتِفَ بهِ: إنّ اللّهَ غَیورٌ یُحِبُّ کُلَّ غَیورٍ ... ثُمّ یَطیرُ عَنهُ فَیَنزِعَ اللّهُ بعدَ ذلکَ مِنهُ رُوحَ الإیمانِ، و تُسَمِّیَهُ المَلائکةُ: الدَّیُّوثَ.
هرگاه با زنِ یک مرد یا یکى از کنیزان او عملى ننگآور صورت گیرد و او به غیرت نیاید و وضع را تغییر ندهد، خداوند پرندهاى به نام قَفَنْدَر به سوى آن مرد بفرستد که بر روى چارچوب در خانه او مىنشیند و آن گاه چهل روز مهلتش مى دهد. سپس بانگ سر مى دهد: همانا خدا غیرتمند است و هر غیرتمندى را دوست مى دارد ... آن گاه پرواز مى کند و مى رود و از آن به بعد خداوند روح ایمان را از آن مرد بر مى کَنَد و فرشتگان نام دیّوث بر او مى نهند.
میزان الحکمه، ج8، ص: 613، حدیث: 15684.
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله در پاسخ به این پرسش که: دیّوث کیست؟ فرمود: مردى که زنش زنا دهد و او خبر داشته باشد.
میزان الحکمه، ج8، ص: 612 ، حدیث: 15682.
رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: إنَّ الجَنَّةَ لَتُوجَدُ ریحُها مِن مَسیرَةِ خَمسِمائةِ عامٍ، و لا یَجِدُها عاقٌّ و لا دَیُّوثٌ. قیلَ: یا رسولَ اللّهِ، و ما الدَّیُّوثُ؟قالَ: الذی تَزنِی امرأتُهُ و هُو یَعلَمُ بها.
بوى بهشت از فاصله پانصد سال راه به مشام مى رسد، اما فرزند نا خلف و شخص دیّوث آن را استشمام نمى کنند.
عرض شد: اى پیامبر خدا! دیّوث کیست؟فرمود: مردى که زنش زنا دهد و او از آن مطلع باشد.
میزان الحکمه، ج8، ص: 613، حدیث: 15683.
الإمامُ الصّادقُ علیه السلام: إذا اغِیرَ الرجُلُ فی أهلِهِ أو بَعضِ مَناکِحِهِ مِن مَملوکِهِ فلم یَغَرْ و لم یُغَیِّرْ، بَعَثَ اللّهُ إلَیهِ طائرا یقالُ لَهُ: القَفَندَرُ حتّى یَسقُطَ على عارِضَةِ بابِهِ، ثُمّ یُمهِلَهُ أربَعینَ یوما ثُمّ یَهتِفَ بهِ: إنّ اللّهَ غَیورٌ یُحِبُّ کُلَّ غَیورٍ ... ثُمّ یَطیرُ عَنهُ فَیَنزِعَ اللّهُ بعدَ ذلکَ مِنهُ رُوحَ الإیمانِ، و تُسَمِّیَهُ المَلائکةُ: الدَّیُّوثَ.
هرگاه با زنِ یک مرد یا یکى از کنیزان او عملى ننگآور صورت گیرد و او به غیرت نیاید و وضع را تغییر ندهد، خداوند پرندهاى به نام قَفَنْدَر به سوى آن مرد بفرستد که بر روى چارچوب در خانه او مىنشیند و آن گاه چهل روز مهلتش مى دهد. سپس بانگ سر مى دهد: همانا خدا غیرتمند است و هر غیرتمندى را دوست مى دارد ... آن گاه پرواز مى کند و مى رود و از آن به بعد خداوند روح ایمان را از آن مرد بر مى کَنَد و فرشتگان نام دیّوث بر او مى نهند.
میزان الحکمه، ج8، ص: 613، حدیث: 15684.