این سایت حامی مشایی ضمن اتهام زنی و بی ادبی به ساحت علامه مصباح یزدی و اتهام زنی بی پایه اساس به محضر ایشان مدعی شده است:سعید جلیلی که حتی در سخن گفتن با مردم نیز دچار مشکل بود با حسن روحانی دو قطبی اصلی انتخابات را تشکیل دادند؛ دو قطبی که پیروز قطعی آن از پیش مشخص بود. طی مقطع ۹۰- ۹۲ که محمود احمدی نژاد از پرونده هسته ای کنار گذاشته شده بود سیاست خارجی سعید جلیلی به قفل شدن زندگی مردم انجامید. حتما حسن روحانی بهتر از هرکس دیگری می داند که ریاست جمهوری اش را بیش از هر چیز، مدیون زوج «سعید جلیلی-مصباح یزدی» است. او نه تنها ریاست جمهوری اش را مدیون اشتباهات جلیلی و ضعف های اوست بلکه مشروعیت یافتن بدعت هایش نظیر تماس تلفنی با باراک اوباما و دیدارهای متعدد وزیر خارجه با جان کری را نیز از سعید جلیلی دارد.
این سایت حامی مشایی در ادامه بااتهام زنی به علامه مصباح مدعی می شود که ایشان با هاشمی رفسنجانی همکاری و تقسیم کار کرده است و در این رابطه می نویسد:اما چه شد که جلیلی وارد صحنه انتخابات شد؟ او با چه تحلیلی از فضای انتخابات نامزد شد؟ آیا دستی او را به صحنه هل داد؟ به این سوالات مهم هرگز پاسخی درخور داده نشده است. پرسش های بی پاسخ دیگری را نیز می توان مطرح کرد. مثلا چه شد که آیت الله مصباح یزدی به بهانه بهایی گری به همراه اکبر هاشمی رفسنجانی به بهانه حجتیه گری، دولت دهم و محمود احمدی نژاد را قیچی کردند؟ مصباح یزدی چطور در بغض احمدی نژاد با اکبر هاشمی رفسنجانی به تفاهم و تقسیم کار رسید؟ و امروز چرا دقیقا در شرایطی که دولت یازدهم به دلیل اشتباهات متعدد و ضایع کردن عزت و اقتدار ملی تحت فشار شدید افکار عمومی و با ریزش شدید در پایگاه اجتماعی اش روبرو است، دوباره سر و کله یک قطب منفی و پر اشتباه پیدا می شود؟
این سایت حامی مشایی در ادامه اتهام زنی های خود به علامه مصبح مدعی شده است : واقعیت این است که حتی اگر حسن روحانی به فرض قسی القلب هم باشد، مردم این سخن را از امثال آیت الله مصباح یزدی و من التبعش نمی پذیرند. بلکه همین قسم حملات منجر می شود همین حسن روحانی که منتقدان را بی سواد می نامد و نهادهای دولتش از روزنامه نگاران شکایت می کنند، تصویری آزادی خواه و مظلوم در ذهن مردم پیدا کنند. وظیفه مشخص کردن اینکه کدامین دست نامرئی قدرت در بزنگاه های حساس، قطب های منفی و پر اشتباه را به یاری اکبر هاشمی رفسنجانی و یاران وارد صحنه می کند، باید به تاریخ محول کرد. علی الحساب حسن روحانی و دولتش می توانند با استفاده از ظرفیت منفی بسیار گسترده علامه و یارانش در میان افکار عمومی تا حدود زیادی، پایگاه اجتماعی آسیب دیده شان را جبران کند. روحانی اکنون تا می تواند باید ریه های دولتش را از هوا پر کند که فرصت، فرصت تنفس است.
این روزها حجم اتهام زنی های جریان انحرافی به نیروهای انقلابی و نهاد مرجعیت و روحانیت فزونی یافته است یا وقت برخورد و قیچی کردن عوامل اجرایی و رسانه ای این جریان فرا نرسیده است؟
