به گزارش پایگاه عدالت خواهان"سایت BBC بی بی سی فارسی در یادداشتی به قلم “امیریحیی آیتاللهی، پژوهشگر فلسفه” به نقد کارکرد اصلاح طلبان، بویژه پس از فتنه سال ۸۸ و رویکرد استحاله آمیزشان در ساختار جمهوری اسلامی ایران پرداخته است.
برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی «جدیدترین اخبار» اینجا کلیک کنید
نویسنده یادداشت بی بی سی در ابتدا به سراغ حامیان دولت روحانی رفته و آنها را جناحی معرفی کرده است که “هویت مستقلی” ندارد: «جناح حامی حسن روحانی هویت مستقلی ندارد و ترکیبی از هواداران اکبر هاشمی، پشیمان شدگان پیرامون محمد خاتمی و البته اصولگرایان سنتی است. دولت تدبیر و امید ترجیعبند یا مخرج مشترک همه جریانهایی است که از هشت سال صدارت محمود احمدینژاد به تنگ آمده بودند. در واقع، انتخابات ریاستجمهوری پیشین نه پیروزی اصلاحطلبان که شکست «جریان انحرافی» در زبان رسمی حاکمیت بود.
انتخابات ۹۲ نماد بازگشت کامل نظام به الیگارشی یا گروهسالاری روحانیان است. اما اصلاحطلبان اصرار دارند که این رخداد را بازگشت به عقلانیت سیاسی معرفی کنند، در حالی که (بهجز توافق بحثبرانگیز هستهای) نشانی از تحقق این مدعا در سیاست داخلی (اقتصاد، فرهنگ و حقوق بشر) و سیاست خارجی (بهویژه تنشآفرینی در منطقه) دیده نمیشود.»
پژوهشگر بی بی سی “فضیلت گمشده در اصلاحطلبان” را “مسئولیتپذیری و پاسخگویی” دانسته می نویسد: «اصلاحطلبان در تیرماه ۸۴ شکست علنی خود را پذیرفتند اما دستکم دو سال پیش از آن و در میانه دور دوم خاتمی همه چیز نشان از درماندگی سیاسی آنان داشت. کسانی که با شعارهای خیالپردازانهای همچون “انحلال دادگاه ویژه روحانیت و هستههای گزینش” وارد مجلس ششم شدند، برای مجلس دهم ترجیح دادند با تابلوی “امید” و بدون هیچ تعهد روشنی همچنان در صحنه سیاست به حضور حاشیهای ادامه دهند.
اصلاحطلبان از جهت رفتار سیاسی هنوز به بلوغ و استقلال نرسیدهاند؛ هر ناکامی را به دیگری فرافکنی میکنند و همواره از کارشکنی و سنگاندازی و نظارت استصوابی و آنچه «نهادهای انتصابی» نامیدهاند در حال گله و گلایهاند. روزگاری دو نهاد اجرایی و قانونگذاری را در اختیار داشتند و هیچ کاری از پیش نبردند. با وجود بنبست ساختاری اصلاحات از حاکمیت خارج نشدند تا اینکه اخراجشان کردند. آنان هرگز درباره قول و قرارهای هر انتخابات و سپس خُلف وعدههای مکرر پس از قدرتمداری هیچ توضیحی به ملت ارائه ندادند و به «ناگفتههای زیادی داریم» و «نگذاشتند» و «هر نًه روز، یک بحران» بسنده کردند.»
نویسنده سایت بی بی سی در بخشی از یادداشت خود، اصلاح طلبان را به خاطر عدم توانایی در پیشبرد اصلاحات در ایران “ناکارآمد” معرفی کرده می نویسد: «اصلاحطلبان بارها نشان دادند که صلاحیت پیشبرد اصلاحات را ندارند و ناکارآمدی خود را کتمان کردند. اگر اراده اصلاحگری در آنان صادقانه باشد، میبایست بهخاطر منافع ملی از مصلحت نظام گذر کنند و بر این نابسامانی و هرجومرجی که از فردای پیروزی انقلاب اسلامی تا به امروز ادامه داشته، خط پایان بگذارند. شوربختانه اما برآیند رفتار سیاسی اصلاحطلبان در جنبش سبز نشان داد که آنان در نهایت به منافع خانواده انقلاب گردن مینهند.»
او در پایان به سراغ “بزرگترین ضعف اصلاح طلبان” رفته در این باره می نویسد: «بزرگترین ضعف اصلاحطلبان آن است که همواره از امرِ نامطلوب منتفع بودهاند و در عین حال شعار تغییر سر دادهاند. مجموع رفتار سیاسی آنان ناسازگار و متناقض است، نه نشانی از یکرنگی و راستی دارد و نه کارنامه قابل قبولی در انجام تعهدات.
ما با جریان اصلاحات به دوران نادیده انگاشتن بدیهیات سیاسی وارد شدیم و هنوز که هنوز است در همین انکار و توجیه و استدلالتراشی بهسر میبریم، ترکیبهایی چون «نرمالیزاسیون» و «تقویت جامعه مدنی» تنها دو نمونه از گفتار بیمبنا و بریده از واقعیت است. روایت وارونه از شرایط کشور بدل به جزئی عادی و همیشگی از تحلیلهای چهرههای اصلاحطلب شده است. اصلاحطلبان مسبب ایجاد وضعیتی هستند که در آن بهعنوان تنها نجاتدهنده ظهور میکنند و طبیعی است که در راستای حفظ کلیت چنین اوضاع و احوالی مشی کنند. آنان خود بخشی از درد سیاست ایرانند و تا زمانی که این واقعیت را نپذیرند و در دیدگاه و عملکرد خویش بازنگری نکنند، نمیتوانند با جا زدن خود بهعنوان یگانه درمان گرهی از مشکلات کشور باز کنند.»
منبع: جام نیوز