همه ساله به رسم آئین باستانی در سراسر کشور مراسم چهارشنبه‎سوری برگزار می‎شود، مراسمی که شاه‎کلید کاهش آسیب‎هایش به دست مسئولان داده شده که اگر درست تصمیم‎گیری و برنامه‎ریزی کنند شادی‎ها به زیبایی تقسیم خواهد شد.

مسئولان همواره توجه به فرهنگ را دغدغه اصلی خود می‎دانند اما فقط دغدغه داشتن مشکلی را حل نمی‎کند، مشکلات با داشتن مدیریت جامع مرتفع می‎شود که اگر آن را رفیق راه کرده و تنها به شعار دادن بسنده نکنیم یقینا شاهد اتفاقاتی خوشایند خواهیم بود.

معمولا آخرین چهارشنبه سال حال و هوای خاصی دارد، همه شاد و خوشحالند و جنب و جوش عمومی در خیابان‎های سطح شهر گویای این موضوع است که مردم خود را آماده میزبانی از بهار طبیعت می‎کنند.

مردم برای بیان شادی و سرورشان در مراسم چهارشنبه‎سوری در کوچه پس کوچه‎های شهر آتش روشن می‎کنند، دور آتش حلقه می‎زنند و شروع به پریدن از روی آن می‎کنند، چه صفا و صمیمیتی در میان‎شان موج می‎زند، حتی جلوه شادی و سرور کودکان دیدنی است، از قدیم‎الایام مرسوم بوده که این رسم آیینی را همه ساله مردم در چهارشنبه آخر سال زنده نگه می‎دارند.

 

اما قصه آتش‎بازی به همین جا ختم نمی‎شود، در گوشه دیگری از شهر، صدای مهیب ترقه و بمب‎های دستی را که می‎شنوی مو بر تنت سیخ می‎شود، ترس و وحشت در محیط حاکم می‎شود حتی عابران پیاده‎ای که از آنجا می‎گذرند هراسان محل را ترک می‎کنند؛ حکایت قصه‎ای تلخ، دلها را می‎آزارد زمانی که ناگهان صدای فریاد کودکی توجهت را به خود جلب می‎کند، وقتی که می‎بینی بر اثر بی‎احتیاطی یک جوان یا نوجوان حادثه‎ای دلخراش رخ می‎دهد، که تاوان این اشتباه را باید کسی که مقصر نیست پس بدهد.

آری؛ پرتاب تکه‎ای از شیشه بطری حامل مواد منفجره بر چشمان زیبای کودک اصابت می‎کند و به چشم برهم زدنی خنده قشنگ کودکانه را به کوله‎باری از غم و گریه مبدل می‎سازد.

خوبست کمی تامل کنیم؛ آخر چرا چهارشنبه آخر سالی که می‎تواند نویدبخش روزهای شیرین باشد را به کام خود و خانواده تلخ کنیم و به جای اینکه سال جدید را در آغوش گرم خانواده و بر سر سفره هفت‎سین به سر ببریم بر روی تخت بیمارستان با درد و رنج سپری کنیم.

یقینا تدبیر مسئولان گلستان شاه‎کلیدی برای پیشبرد برنامه‎ها خواهد بود تا چهارشنبه‎سوری به چهارشنبه سوزی تبدیل نشود و روزهایی که می‎تواند خاطره‎انگیز باشد به لحظه‎هایی خطرآفرین تبدیل نشود.فارس