پایگاه عدالت خواهان"مجلس دهم، با برگزاری 3 جلسه علنی طی روزهای گذشته و انتخاب هیات رییسه، بالاخره از خود رونمایی کرد تا هندوانه دربسته ای که از 7 اسفند 94، هرکدام از جناح های مختلف سیاسی درونش را از آن خود می دانستند، اندرونش رویت شود.

به گزارش پایگاه عدالت خواهان"آنچه که در جریان انتخاب هیات رییسه موقت و دایم مجلس دهم انجام گرفت، نشان می دهد که مردم و رسانه ها، برای 4 سال، با مجلسی پیچیده، مبهم، غیرشفاف، مملو از مواضع چندگانه و غیرقابل پیش بینی مواجهند که همزمان می تواند محسنات و معایب غیرمنتظره ای را با خود به همراه داشته باشد. در ادامه به موارد اشاره می شود:

1) مجلس دهم از نوع تکرار ادبیات کسل کننده "اصولگرا" و "اصلاح طلب" بی نظیر خواهد بود؛ هنوز شکل کلی مجلس، ترکیب کمیسیون ها و فراکسیون ها به صورت کامل ترسیم نشده است که در فضای رسانه ای، دعوای بی فایده "اصولگرایی - اصلاح طلبی" در اوج پیگیری می شود. فلان رسانه همچنان دروغ بزرگ پیروزی اصلاح طلبان در انتخابات را داغ نگه داشته و رسانه مقابل او نیز، می کوشد تا خبر واهی حضور حداکثری اصولگرایان در مجلس را به مخاطبان القا کند. این در حالی است که سالهاست واژگان "اصولگرا" و "اصلاح طلب" تغییر ماهیت داده و به تاریخ انقضای رسیده اند اما آنانی که از دکان نان و آب دار، کسب قدرت و آبرو می کنند، همچنان می کوشند تا تنور واژگان بی هویت "اصولگرایان" و "اصلاح طلبان" را گرم نگه دارند. این عده، که بخش قابل توجهی از آنان در انتخابات 7 اسفند توسط مردم کنار گذارده شدند، سالهاست زیر تابلوی یکی از این 2 واژه ارتزاق می کنند، اما در انتخابات نقاب جناح به ظاهر رقیب را بر صورت خود می زنند و سپس، در مقطع بعدی، مثلا در رای به هیات رییسه مجلس، بازهم رزق و روزی خود را در سفره جناح اولی می بینند.

2) مجلس دهم، معجونی است که در تاریخ انقلاب اسلامی نمونه مشابهی برای آن نمی توان متصور شد. حقیقت آن است که این مجلس، آمیخته ای است از 2 جریان و 2 قطب واقعی انقلابی و غیرانقلابی، که متاسفانه قطب غیرانقلابی آن حائز اکثریت است اما غیرانقلابی ها، به جهت تکثر در دیدگاه و تعلقات و وابستگی های باندی و جناحی و حزبی، به جزیره هایی شباهت دارند که در نقطه ای خاص، به هم متصل و در اکثر موارد، دچار انفصال از هم هستند. در این میان آنچه که ضرورت پیگیری دارد، حفظ انسجام و استقلال جریان انقلابی درون مجلس، عدم پذیرش انواع تطمیع و تهدید و وعده ها از جریان غیرانقلابی، جذب نمایندگانی که ذات انقلابی دارند، و اتخاذ تصمیمات عاقلانه، انقلابی و مدبرانه است. بنابراین، این جریان نباید از همین ابتدای کار، خود را زیر چتر هر کدام از جزیره های متعدد جریان انقلابی درون مجلس قرار دهد و دچار محافظه کاری خسارت آفرین شود.

3) اما وابستگی های اضلاع موجود در مجلس دهم هم در نوع خود جالب توجه است. حامیان دولت که تکلیفشان مشخص هست و نیاز به واگویی ندارند؛ مدعیان اصولگرایی هم حول محور لاریجانی حلقه زده و می زنند و بیشتر از آنکه به فکر اعلام نظر و رای خود باشند، درصدد تحقق منویات او برمی آیند؛ مدعیان اصلاح طلبی اما دارای پدرخوانده های متعددی هستند، از یکی از سران فتنه گرفته (محمد خاتمی) تا هاشمی رفسنجانی و اپوزیسیون خارج نشین و... و البته برای عارف در این میان باید کمترین نقش را قائل شد. او بیشتر به عنوان حامل پیام از خارج مجلس به داخل شناخته می شود. افراد به اصطلاح مستقل نیز علیرغم ظاهری که این عنوان دارد، اما در اتفاقات مختلف، می کوشند تا براساس منافع خود به اضلاع فعال در پارلمان دور یا نزدیک شوند. در این میان، نگاه اصلی به سمت نمایندگان انقلابی است، همانانی که اگر رفتار هوشمندانه و بابصیرت را سرلوحه ی کار خود قرار دهند، می توانند اثرگذاری خاص خود را داشته باشند، اما اگر مانند انتخابات هیات رییسه مجلس درصدد معامله با افراد مذبذب و در رفت و آمد میان اصولگرایی و اصلاح طلبی باشند، کلاه گشادی که هم اکنون بر سرشان رفته است، تا زانو پایین خواهد آمد.

درباره مجلس دهم حرف های بسیار دیگری هم مطرح است اما با توجه به شروع فعالیت آن و اینکه در ابتدای راه قرار دارند، الباقی مسایل را به فرصت های بعد موکول می کنیم.

نکته پایانی را خطاب به نمایندگان انقلابی حاضر در مجلس عرض می کنیم و آن اینکه، مراقب باشید تا در ادامه راه، از دام ها و معامله ها و لابی هایی که نتیجه اش مانند آنچه که در جریان انتخابات هیات رییسه بود، برحذر باشند.

پیشنهاد مشخص این است که به جای بازی خوردن در طرح های عجیبی که از آن با عنوان وحدت حول محور "هیچ" تعبیر می شود، به فکر تشکیل فراکسیونی منسجم، قوِی، دارای راهبرد و گفتمان مشخص حول محور انقلاب اسلامی و منویات امامین آن شکل بگیرد و در این راه، از قرارگرفتن در اقلیت و تهدید و تحقیرها هراسی به دل راه ندهند.