وقتی پیامبر اعظم (ص)وارد مدینه شد همه میخواستند پیامبر در کنار آنان منزل بگیرد، از جملۀ اینان ثروتمندان مدینه بودند – البته هر کسی از ظن خود شد یار من. پیامبر ص میدانستند که یار و یاور راستینش کیانند، همانها که یار و یاور راستین سایر انبیا بوده‌اند:
“… و ما نراک اتّبعک إلّا الذین هم أراذلنا بادی الرأی…” ۲۷/هود
“جز فرومایگان ما آنهم نسنجیده از تو پیروی نمیکنند”. این انتقادی بود که مچگیران از پیامبران الهی داشته اند. پیامبر سوار شتر دانایش شد و قرار بر این شد که هر جا شتر پیامبر نشست، ایشان هم سکنی بگیرند، و شتر در کنار خانۀ فقیرترین و فرومایه‌ترین!! فرد از نظر مردم، فرود آمد. تا معنای رفتار امروز شخص مقام معظم رهبری پیرو راه انبیا - در چینش اولویتهای اقتصادی سیاسی فرهنگی کشور و مفهوم مترقی سیاست خارجی راهبردی جمهوری اسلامی ایران را بیان کند.
آیا تا کنون اندیشیده‌ایم منجی نهایی بشر حضرت بقیت الله یار و یاور و همنشین چه کسانی است؟ آشکارا معلوم است که خداوند بر مستضعفان منت مینهد و مهدیش را نجات آنها میفرستد.
براستی راز این رفتار مصلحان بزرگ عالم هستی در چیست؟ چرا از فقرا و آدمهای به ظاهر مستضعف شروع می‌کنند؟ چرا از ثروتمندان و کشورهای به ظاهر پیشرفته شروع نمی‌شود؟ شهید مطهری -ره- می‌گوید اصلاحالت از پایین به بالا یا از پیرامون به مرکز، شروع میشود و افسادات از بالا به پایین و از مرکز به پیرامون. خداوند تبارک و تعالی میفرماید: ” إنّ الإنسان لیطغی أن رآه استغنی” آری انسان اگر دیندار و فهمیده نباشد و احساس توانایی و ثروتمندی بکند طغیان میکند. به سبب زیاده خواهی خودش روح ستم و استخدام ظالمانه در وی زبانه میکشد، و این یعنی نفی عدالت. اما دین برای برقراری عدالت آمده است۱ .
از این رو عموما نخستین گروندگان به دین مستضعفین بوده‌اند و نخستین طاغیان و طاغوتیان و کسانی که آشکارا با عدالت مبارزه کرده‌اند یا تیر آهن لای چرخ عدالت گذاشته‌اند، هم ثروتمندان ستمگر بوده‌اند.
آری راز به زانو در آوردن ابولهب‌ها و ابوجهل‌ها زانو زدن در برابر آنان نبوده است. همراهی مستضعفان دردمند و مؤمن بوده است. ما با خشم همین مردم گرسنه و مستضعف قارۀ سیاه و زرد به جنگ طالوت ها رفته‌ایم .
آنها که در طول تاریخ از همۀ انبیا و “نظام ما انتقاد کرده‌اند که چرا با چهار تا آدم مستضعف و کشور به ظاهر فقیر رابطه برقرار میکنی بدانند، گردن کلفتها هیج گاه اهل اصلاحات و عدالت نبوده‌اند، چنانکه امروز هم نیستند.