شیخ باقر از معروف‌ترین مدرسان علوم مذهبی و دینی در حوزه‌های علمیه است که در حوزه‌های علمیه ایران و سوریه به تدریس کتاب‌هایی همچون کتاب «اللمعة الدمشقیة» و کتاب «جامع المدارک» و «مستمسک عروة الوثقی» و «الحلقات» سید محمدباقر صدر پرداخته است. وی مرکز مذهبی «الإمام القائم» را در شهر العوامیه تأسیس کرد که سنگ‌بنای «مرکز اسلامی» در سال ۱۴۲۲ هجری قمری مصادف با ۲۰۱۱ میلادی بود.

 

 

وی در انتقاد از دولت عربستان در یک سخنرانی گفت: اگر یک کشور خارجی (جمهوری اسلامی ایران) مسئول اعتراض‌های شیعیان است، چرا به آن کشور حمله نمی‌کنید؟ چرا به ما بدبخت‌ها حمله می‌کنید؟ اگر منظورتان ایران است، به ایران حمله کنید و ببینید چقدر توانش را دارید؟

نخستین بازداشت شیخ نمر در مهٔ ۲۰۰۶ میلادی رخ داد. وی در بازگشت از بحرین و به دلیل مشارکت در همایشی بین‌المللی دربارهٔ قرآن کریم از سوی نیروهای امنیتی رژیم سعودی بازداشت شد. در اتهام شیخ چنین آمده بود: «وی از حکومت عربستان خواسته است به وضعیت قبرستان بقیع رسیدگی کرده، مذهب تشیع را به رسمیت شناخته و شیوه‌های آموزشی و درسی کنونی حاکم بر عربستان را تغییر داده یا لغو کند.»

 

بازداشت دوم، در ۲۳ اوت ۲۰۰۸ میلادی رخ داد. شیخ نمر آل نمر در ۱۱ ژوئیه ۲۰۱۳ در اثر حملهٔ مسلحانهٔ نیروهای امنیتی دستگیر و به مکان نامعلومی انتقال داده شد. در نوامبر ۲۰۱۴، حکم اعدام نمر از جانب دادگاه ویژهٔ جزایی عربستان سعودی اعلام شد و وی، محکوم به مرگ از طریق گردن زدن با شمشیر شد.

 

 

تحصيلات مقدماتی خود را در همان شهر العواميه به پايان رساند و در سال 1400 هجری قمری مصادف با 1989 ميلادی، براي آشنايی نزديک‌تر با انقلاب اسلامی ايران و تحصيلات حوزوی ابتدا به ايران مهاجرت کرد تا در تهران در حوزه علميه حضرت قائم(عج) حضور پيدا کند که در همان سال توسط آيت‌الله سيد محمدتقی مدرسی در تهران تأسيس شده بود. شيخ نمر پس از 10 سال تحصيل در حوزه علميه حضرت قائم(عج)، عازم سوريه شد و در حوزه علميه حضرت زينب(ع) برای ادامه تحصيلات حوزوی و علوم دينی نام نوشت و در حضور اساتيد اين حوزه به تحصيل پرداخت.

 

 

شيخ نمر همواره در خطابه‌‌هايش رژيم سعودی را به اعمال "سياست‌‌های تبعيض‌آميز طايفه‌ای سازمان‌يافته و منظم به‌ويژه در مناطق شرقی عربستان و به‌خصوص در دو منطقه "الاحساء" و "القطيف" متهم می‌کرد که حدود يک قرن است، بر اين مناطق حاکميت دارد.

شيخ نمر توهين به کرامت شهروندان عربستانی به‌ويژه شهروندان شيعی عربستان که از ديد رژيم سعودی شهروندان درجه دو اين کشور به شمار می‌آيند و فاقد هرگونه حق و حقوق شهروندی هستند، رد و تأکيد می‌کند که از کرامت و حقوق شهروندان شيعی عربستانی حمايت خواهد کرد.

وی بارها در اين ارتباط تأکيد کرده است که در خط اول رويارويی با ظلم و جور رژيم سعودی قرار می‌گيرد چون اعتقاد دارد بدون مبارزه و تلاش نمی‌توان به حقوق مورد نظر خود دست يافت و عدالت در کشور برقرار نخواهد شد و شهروندان نمی‌توانند آزاد زندگی کنند. شيخ نمر در اين‌باره در سخنان خود با استناد به خطبه جهاد اميرالمؤمنين علی(ع) تأکيد دارد که به عدالت جز از طريق جهاد دست نخواهيم يافت و حق جز با از خود گذشتگی و جهاد و شجاعت به دست نخواهد آمد.

شیخ نمر بارها اعلام کرد که مفتی‌های وهابی، ساخته و پرداخته آل‌سعود هستند. به گفته وی، آل سعود به مفتی‌های وهابی پول می‌دهند تا با دامن‌زدن به اختلافات طايفه‌ای و مذهبی و ايجاد اختلاف بين شيعيان و اهل سنت، آنها را به خود مشغول کنند و با ايجاد تفرقه مذهبی و طايفه‌ای و قبيله‌ای به حاکميت خود بر عربستان و غارت و چپاول ثروت‌های آن ادامه دهند.

وی در قبال سرکوبگری های رژيم سعودی و مخالفت اين رژيم با برگزاری تظاهرات‌ مسالمت‌آميز و تجمع‌های اعتراض‌آميز تأکيد می‌کرد که "همواره به دنبال راه‌های ديگر  برای ادامه اعتراضات خود و احقاق حقوق‌مان خواهيم بود و تظاهرات، يکي از اين راهکارهاست".

 

 

گروه های مدافع حقوق بشر اخیرا در گزارش های سالیانه خود اعلام کردند که عربستان در سال 2015 صحنه اجرای بیشترین موارد احکام اعدام پس از دو دهه بوده است. گروه های مزبور که موارد اعدام در سراسر جهان را رصد می کنند، خبر دادند که دستکم 157 نفر در سال 2015 در عربستان اعدام شدند.

دیده بان حقوق بشر اعلام کرد که 56 نفر از یکصد زندانی که در وهله نخست در سال 2015 اعدام شدند، به صلاحدید مقام های قضایی جان باختند و احکام صادره برای آنها به دلیل ارتکاب جرایمی نبوده که در قانون اسلامی مجازات مرگ برای آن در نظر گرفته شده است.

براساس این گزارش، از آنجا که عربستان اکثر موارد اعدام را با گردن زدن به اجرا می گذارد، با گروه تروریستی داعش که به همین روش جان انسان ها را می گیرد، قیاس می شود.

در کمتر از سه ماه پیش وزارت کشور عربستان با امضای «محمد بن نایف» ولی‌عهد این کشور حکم اعدام شیخ «نمر باقر النمر» روحانی مبارز شیعه عربستانی را تأیید کرد، که این به معنای مجوز به وزارت کشور برای اعدام شیخ نمر تنها با امضای «سلمان بن عبدالعزیز» پادشاه عربستان برای اجرای حکم اعدام بود.

حکم اعدام شیخ نمر بارها از سوی سازمان‌های حقوق بشری محکوم شده و از عربستان خواسته شده بود که این حکم را اجرا نکند.