لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرً سوره مبارکه احزاب آیه 21
برای شما اگر به خدا و روز قيامت اميد می داريد و خدا را فراوان ياد می کنيد، شخص رسول الله مقتدای پسنديده ای است.
به گزارش سرویس تاریخ و حماسه عصر امروز امشب، شب میلاد با سعادت نبی مکرم اسلام حضرت محمد ابن عبد الله(ص) می باشد پیامبری که خداوند متعال از ایشان بعنوان اسوه همه مسلمانان جهان نام برده است.
تولد حضرت محمد(ص) بنابر بسياري از روايات در 17 ربيع الاول سال عام‌الفيل ( 570 م )، يا به روايتي 12 همین ماه روي داد. پدر پيامبر(ص)، عبدالله فرزند عبدالمطلب و مادرش آمنه دختر وهب و هر دو از قبيلة بزرگ قريش بودند.
تلاش های حضرت رسول(ص) در دوران رسالت
آنچه ما مسلمین، پیروان این آخرین پیامبر الهی می گوئیم و می نویسیم با عشقی بزرگ و شناختی اندك همراه است. حضرت امیر(ع) در خطبه 116 نهج البلاغه تلاش حضرت رسول(ص) را چنین توصیف می كند: " نه سستی كرد و نه باز ماند و در راه خدا با دشمنان او جهاد كرد، نه ناتوان شد و نه عذری آورد." چنانكه می بینید امام علی(ع) با كلام سحر‌انگیز خویش پایمردی و روح خستگی ناپذیر حضرت رسول(ص) را می ستاید و آیه 127 از سوره توبه این جملات را تصدیق می كند خداوند در توصیف تلاش‌های پیامبر اكرم (ص) می فرماید." لقد جاء كم رسول من انفسكم عزیز علیه ما عنتم حریص علیكم بالمومنین رئوف رحیم " همانا رسولی از جنس شما برای هدایت خلق آمد كه از فرط محبت و نوع پروری، فقر وپریشانی و جهل و فلاكت شما بر او سخت می آید و برآسایش و نجات شما بسیار حریص و به مومنان رئوف ومهربان است.
دلسوزی نسبت به امت
پیامبر اسلام(ص) آن قدر به مردم دلسوز بود و در صدد هدایت آن‌ها بود که قرآن آن را این گونه بیان می‌فرماید: «فَلَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ عَلى آثارِهِمْ إِنْ لَمْ یُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدِیثِ أَسَفاً»، شاید جان خود را به دنبال آنان، آن گاه که به رسالت تو ایمان نیاوردند از دست بدهی.
این نشان از سعی و تلاش پیامبر(ص) اسلام در هدایت امت دارد تا جایی که خود را در پرتگاه هلاکت و نابودی قرار می‌دهد تا مردم را هدایت کند.
خداوند در جایی دیگر می‌فرماید: «وَلا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَلا تَکُنْ فِی ضَیْقٍ مِمَّا یَمْکُرُونَ»، بر گستاخی کافران غم مخور، از مکر و حیله آنان بر خود فشار مده.
رأفت و رحمت پیامبر(ص) نسبت به امت
رحمت و رأفت از صفات خداوند است، رسول خدا(ص) مظهر این صفات الهی است وقتی که پیامبر(ص) از مردم زکات می‌گیرد، خداوند به پیامبر(ص) می‌فرماید: «وَصَلِّ عَلَیْهِمْ إِنَّ صَلاتَکَ سَکَنٌ لَهُمْ»، ای پیامبر(ص) برای آن‌ها دعا کن، زیرا تو برای آن‌ها آرامشی.
به همین جهت خود پیامبر(ص) می‌فرماید: «حیوتی خیرة لکم ولی نی خیر لکم»، زندگی من برای شما خیر است مرگ من هم برای شما خیر است.
خلق عظیم
«وَإِنَّکَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِیمٍ»،تو بر خلقی بزرگ هستی، یکی از ویژگی‌های برجسته پیامبر(ص) در قرآن به عنوان خلق عظیم است، «فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ»، در پرتو رحمت الهی در برابر تندی آن‌ها نرم شدی و اگر خشن و سنگدل بودی از اطراف تو پراکنده می‌شدند.
قرآن در جایی دیگر رمز نفوذ در مردم و قیام به وظایف رهبری را این گونه بیان می‌فرماید: «وَلا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَلاَ السَّیِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَبَیْنَهُ عَداوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ»، هرگز بدی و نیکی یکسان نیست، بدی را با نیکی دفع کن تا دشمنان سرسخت مانند دوستان گرم و صمیمی شوند.
و این موارد تنها زره ای کوچک از دریای بیکران رحمت نبی مرسل و خاتم پیامبران حضرت محمد ابن عبدالله(ص) می باشد.