دیر زمانی است آدمی می کوشد از لابه لای کنکاش های روزانه ی خویش برای خود دنیایی بی محنت ترسیم کند ، دنیایی که وی را به مقاصد خویش می رساند ؛ وی در این راه پر پیچ و خم از هزاران راه و روش سود می برد .

روزگاری بود که آدمی برای همراه ساختن دیگرانی که در اجتماع می دید روش هایی جز بدنامی ؛ تطمیع و ترور نمی شناخت ولیکن در عصر حاضر که از آن با عنوان عصر اطلاعات یاد می کنیم ورق به گونه ای دیگر برگشته است .

در کشورهای شرقی چون کره ی شمالی نوابغ و استعدادهایی که جلوی حکومت قرار بگیرند ترور خواهند شد ولیکن در کشورهای غربی افکار فرد را به سمت و سوی خویش سوق می دهند ، فردی که مخالف یک جریان خاص بود بی آنکه بداند به نفع آن جریان صحبت می کند !

رسانه ی نخبگان که گاهی آنرا رسانه ی تعیین خط مشی می نامند چارچوبی را تعیین می کنند که دیگر رسانه ها مطابق با آن عمل می کنند که اولین بار در کشور آمریکا سر بر آورد .

این رسانه ها در تصمیم گیری ها و هدایت جریان های اجتماعی و سیاسی نقش دارند و به مردم می گویند چگونه باید اندیشید ؛ این رسانه ها مردم را تبدیل به تماشاگر و نظاره کننده می کنند تا مشارکت کننده ی در اجتماع .

رسانه های ترکمن صحرا چون سایر نقاط جهان هر کدام جریان ها و فعالان اجتماعی منحصر به فرد خود را داراست ، جریان هایی که اصولا زیر سایه ی ادبیات و مختومقلی رشد و نمو پیدا می کنند و از خبرنگاران ، فعالان سیاسی می سازند .

می توان فعالیت رسانه ها در ترکمن صحرا را به فعالیت رسانه ی نخبگان در آمریکا تشبیه ساخت ، در بیشتر موارد ذهن ها را به ذهن های پر تبدیل می کنند تا ذهن های باز ، به مردم القا می کنند چگونه بیاندیشند ، یادداشت های سایت هایی که مخالف آنان هستند را ولو درست در خروجی خود قرار نمی دهند ، خود را نماینده ی قوم ترکمن می دانند زیر اتکا به کلماتی چون ترکمن ؛ ترکمن صحرا ؛ سهم خواهی ، مطالبه گری ، روشنفکری و روشنگری افکار خود را به جامعه تلقین می کنند .

در تبلیغات روانی مطبوعاتی این دوستان از روش های زیر استفاده می شود :

- فراهم نمودن مقدمات و فضایی که پیام در آن تاثیر و نفوذ بیشتری در ذهن مخاطب داشته باشد مانند اتکا به کلمات مذکور از طریق برانگیختن احساسات مردم منطقه .

- اعتبار دادن به منابع خودی چون سایت ها و مطبوعاتی که در دستان خود آنان است .

- خود را طرفدار جریانی دانستن که مردم منطقه طرفدار آن جریان هستند .

این رسانه ها که خود را نماینده ی ترکمن صحرا می دانند و از طرف آنان سهم خواهی می کنند همان مطبوعاتی هستند که به نام سهم خواهی با اشخاصی مصاحبه نمودند که جایگاهی در میان مردم نداشتند ، کافی است به یادداشت های بعد از انتخابات توجه سطحی نمود .

پیام نهفته ای که در چند مطلب منتشر شده در فضای بعد از انتخابات قابل لمس بود و تعجب صاحب قلم را بر انگیخت ، القاء این نکته بود که شاید ترکمن ها در دوره های آینده در رای گیری ها مشارکت کمتری کنند ! یعنی مصادره ی آرای ترکمن ها به فعالیت آنان نه شعور سیاسی مردم منطقه .

این جریان زنجیره ای متوسل به هر حربه ای شد تا نظرات مخالفان خود را به هر امری سرکوب نماید و البته ناکام ماندند ، به عبارتی می گفتند یا با ما باش یا بر مایید !

در این میان یادداشت های دیگر سایت ها به صورت وارونه جلوه داده می شوند و البته تحرکاتی هم در تقابل با این جریان صورت گرفت که باز هم با واکنش تخریبی افراد و محافل خاص آنها مواجه شد.

چند سوالی که هر ذهن جستجوگری را به خود جلب می کند این مسئله می باشد که چرا این جریان می خواهد نظر همه موافق نظرات آنان باشد ؟ این رسانه ها تا چه حدی برای قوم ترکمن نقش آفرینی مثبت داشته اند؟

در این حد که نام بیش از 500 نفر برای تصدی پست های گوناگون به استانداری رفت ! و هیچ کدام در پست کلیدی منصوب نشدند چرا که ترکمن ها سنگ جلوی پای هم می انداختند .

قدرت و مالکیت این جریان رسانه ای تا چه حد بوده است ؟ می توان با روزی تقریبا 300 بازدید کننده ثابت خود را نماینده ی ترکمن صحرا دانست؟ تا چه حد بر افکار عمومی ترکمن ها تاثیر گذاشته اید؟

وقتی خودخواهی یک فرد به صورت قانون درآمد ، فانوس بردارید و در روشنایی روز دنبال عدالت و انسانیت بگردید .

عبدالمناف آق ارکاکلی - ترکمن سسی

** ترکمن سسی : مطالب دوست خوب مان آکنده از گلایه های آشنا برای ما بود .ما نمی دانیم علت اصلی نگارش این مطلب از طرف این جوان خوب مان چیست .

اما به نظر می رسد در روزهای اخیر در یک فضای غیر سازنده گفتمان نامناسبی با ایشان انجام شده باشد . ما نمی دانیم چرا برخی از مدعیان فعالیت فرهنگی و مدافعان آزادی و برابری برای همه اقشار و قومیت ها ، این حق حداقلی را برای برخی از افراد پیرامونی خود قائل نیستند که متفاوت تر از آنها بیندیشند .

مگر شما مدعی حق آزادی بیان برای همه افراد نیستید پس چرا ...  .

.