به گزارش عدالت خواهان گلستان"تاريخ انقلاب اسلامي و در دوران حيات امام خميني(ره) در مورد پديده نفوذ و نفوذپذيري نمي توان مصداقي جامع تر از ماجراي منتظري قائم‌مقامي رهبري و باند مهدي هاشمي يافت. جامع از اين جهت که اين واقعه - اولا با وجود هشدارهاي قبلي امام خميني(ره) از جمله طي پيامي به افتتاحيه اولين دور? مجلس خبرگان رهبري در روز 24 مردادماه 1362: «شما که خود پيروان اصحاب وحي و اولياء عظيم‌الشأن مي‌دانيد ... بايد بدانيد که تبهکاران و جنايت‌پيشگان بيش از هر کس چشم طمع به شما دوخته‌اند و با "اشخاص منحرف نفوذي" در بيوت شما با چهره‌هاي صددرصد اسلامي و انقلابي ممکن است خداي نخواسته فاجعه به بار آورند و با يک عمل انحرافي نظام را به انحراف کشانند و با دست شما به اسلام و جمهوري اسلامي سيلي زنند. اله اله در انتخاب اصحاب خود...» رخ مي دهد. يادگار امام(ره) در رنج نامه خويش بطور خاص اشاره مستقيمي به اين بند از پيام دارند: «قبل از بحث ... نظر شما را به قمستي از پيام امام خطاب به مجلس خبرگان که تيرماه سال 62 صادر گرديد جلب مي‌کنم. اين پيام بيش از سه سال قبل از دستگيري آقا مهدي است، گويي فقط براي شما نوشته‌اند و گويي تنها کسي که گوش به آن نداده است، شماييد. توجه بفرماييد ( سند شماره1-رنج نامه)گويي امام 5 سال بعد را مي‌خوانده است و کانون خطر را دقيقاً از 5 سال قبل نشانه رفته است. آيا خدا را خوش مي‌آيد شما گوش به حرف چنين مرد زيرک و باهوشي ندهيد؟»
- ثانيا با وجود بعض گزارش هاي افراد موثق و مخالفت امام(ره) پيش از تعيين منتظري به قائم مقامي رهبري (25 تير 1364)، وي بواسطه غيرمستقيم سفارش احدي تعيين گرديد. يادگار امام در بخشي از رنج نامه خويش مي نويسيد: با اين که [امام] با قائم مقامي شما مخالف بودند و آيت اله آقاي محمدي گيلاني شاهد اين قضيه است، به خاطر حفظ مصلحت سکوت کردند. - ثالثا از تير 1364تا 6مهر 1366و از اين تاريخ خاص تا فروردين 1368 علي رغم مخالفت امام با چنين تعييني به دليل احترام به راي خبرگان با در پيش گرفتن «صبر علوي» و همچنين اتخاذ تدبيرها و حتي دادن توصيه ها و هشدارهاي مستقيم و غيرمستقيم به منتظري سعي در رفع نفوذ از بيت و نفوذ پذيري ايشان داشته اند. اما با وجود اين صبر و مديريت مدبرانه 4ساله امام(ره)؛ نفوذ در بيت ايشان و نفوذ پذيري در وي بجهت اوصاف فردي و همراهان وي به درجه اي رسيد که در ماه هاي پس از دستگيري مهدي هاشمي به سطح مکاتبات جدي رسيد و پس از اعدام مهدي هاشمي تا عزل وي اين نفوذپذيري به سطحي از خروج عليه نظام و امام تبديل مي شود. موضوعي که امام(ره) در همان ديدار معروف آيت‌اله محمدي گيلاني(25 تير 1364) از اعضاي فقهاي شوراي نگهبان ، ضمن گله‌هايي از آقاي منتظري -که کجا چه کرده و کجا چه- اشاره نموده بود:«از منزل سيدمهدي هاشمي دست‌نويسهاي او را آورده‌اند. من ديده‌ام نامه‌هاي آقاي منتظري از نوشته‌هاي مهدي هاشمي الهام گرفته. اين را من براي ايشان نوشتم». بنابراين همچنانکه يادگار حضرت امام (ره) سيداحمدخميني در رنج نامه خويش به «شيخ نفوذپذير» اشاره مي کنند که:«چه‌بسا نسل معاصر و آيندگان براساس ناآگاهي تصور کنند که جنابعالي را يک‌شبه و بدون مقدمه کنار گذاشته‌اند در حالي که به‌هيچ‌وجه اينگونه نبوده است.» اين اقدام آني نبوده و همچنانکه اشاره شد حدود 4سال بطول انجاميده است. اين دوره زماني بجهت اقدامات دو طرف اصلي اين واقعه يعني امام خميني(ره) و بيت معظم ايشان از يک سو و منتظري و بيت ايشان و باند مهدي هاشمي از سوي ديگر، علاوه بر ارائه يک «مدل مديريت عالي- ايجابي » و فرآيند محور از سوي امام خميني(ره) و بيت ايشان در مقابله با« بيت نفوذ و شيخ نفوذپذير»-که براي همه ادوار تاريخي انقلاب اسلامي شاخص و معيار است- ما را نيز از زمينه هاي نفود و نفوذپذيري ،علل و عوامل نفوذ و نفوذپذيري، وابستگي هاي داخلي و خارجي نفوذ و نفوذپذيري که بطور خاص در پروژه بيت منتظري مشاهده مي شود؛ آگاه و مطلع مي کند. در مورد اين بخش اخير و پروژه بيت منتظري و باند مهدي هاشمي آنچه در اين مطلب قابل بيان است؛ اين است که همانطور امام(ره) از ماهيت نفوذگران به بيت منتظري و باند مهدي هاشمي مطلع و با خبر بوده است؛ براساس مستندات موجود پيداست که اين جريان نفوذي نيز از موضع اصلي امام(ره) از همان آغاز و برنامه هاي ايشان نيز مطلع بوده اند و بنابراين با طراحي هاي سلبي، سعي در تضعيف جايگاه امام(ره) و خنثي نمودن کنترل و نظارت امام(ره) بر قائم مقام خود داشته اند تا جايي که بعد از اعدام مهدي هاشمي در مهرماه سال 66 به يک خط تقابلي جدي تبديل مي شود.عمده خطوط اصلي اين پروژه و اقدامات آنان در اين راستا عبارت بوده است از:
1 - محاسبه متوهمانه دفتر و باند مهدي هاشمي در مرجعيت و امامت منتظري بعد از امام و امکان نفوذ نهايي از طريق آن
2 - معرفي منتظري بعنوان قائم مقام منتخب نمايندگان ملت و تقويت رسانه اي آن و القاي اين جايگاه تصنعي به منتظري(بستر سازي رقابت و تقابل با امام خميني)با دامن زدن به انتظارات کاذب با توجه به جنبه هاي تبليغاتي آن بدوراز شناخت واقعي از اوضاع و احوال حاکم بر جامعه
3 - طراحي سخنراني ها و نشست هاي همزمان و يا نزديک به سخنراني امام(ره) براي منتظري به منظور تبادر همراهي امام و قائم مقام، هم وزن سازي امام و قائم مقام، نشان دادن جلوه هاي مردمي تر منتظري، کاهش سطح توجه عامه به سخنان امام(ره) و طرح مسائل حاشيه اي تند و زاويه دار با نظام و امام براساس محاسبه غلط دفتر و بيت منتظري نسبت به جايگاه و موقعيت منتظري، امکان بهرگيري از«دهان منتظري براي بيان مسائل خود و حل آن(بلندگوي منافقين و ليبرالها) نياز نظام به منتظري و تحمل سخنان منتظري و..
4 - خنثي سازي اقدامات امام و نمايندگان ايشان(شايان ذکر است؛ برخي نمايندگان امام از مريدان و مروجين افکار منتظري و مهدي هاشمي خائن بودند) از سوي باند مهدي هاشمي با نوشتن نامه ها و دادن اعلاميه ها و بيانيه هاي دو پهلو شيخ نفوذپذير [و باند نفوذ] که دوسال دل امام را خون کرد. ديدارهاي مهندسي شده تنظيمي براي شيخ نفوذپذير با ليبرال و منافقين -بقول مهدي هاشمي: افراد ترکش خورده ازنظام- به منظور قراردادن او در موضع عليه نظام، استفاده از ابزار تهديد به استعفا و خروج از نظام تحت القاي باند نفوذ، ايجاد کانال هاي احتياطي متصل به خارج و وابستگي به خارج از کشور باند نفوذ، تحريک به اعتصابات تبليغاتي عليه نظام و متهم کردن نظام به محدود سازي، مانع ايجاد کردن در شنيدن صداي واقعي مردم، دادن اطلاعات جهت دار براي حساس کردن شيخ نفوذپذير و...
5 - اقدامات شخص شيخ نفوذپذير با نوشتن نامه 9 صفحه‌اي17/7/65 براي ربودن خواب از چشمان امام!، دفاع متعصبانه و کورکورانه از سر حلقه نفوذ، پذيرش بار مسئوليت اقارير سر حلقه نفوذ، دادن پيشنهادات عجولانه متاثر از تراوش ذهني ليبرال ها و منافقين، قرار گرفتن در حصار روابط و عواطف باند نفوذ و همچنين متوسل شدن به تحليل هاي ناروا بجهت علايق شخصي، رد پيام نمايندگان امام(ره) و مغضوب شدن آنان در رساندن پيام راجع به سرحلقه نفوذ، ترجيح يک متهم بر امام و...
اما در مورد « مدل مديريت عالي- ايجابي » و فرآيند محور امام خميني(ره) و بيت ايشان در مقابله با « جريان نفوذ و شيخ نفوذپذير»، حجت الاسلام و المسلمين سيد احمد خميني (س) در «رنج نامه»[1] خويش- که بايد از آن به يکي از اصلي ترين و مهم ترين اسناد تاريخي مبارزه با « جريان نفوذ و اشخاص نفوذپذير» ياد کرد - بطور مبسوط و کاملا مستند آن را تبيين کرده است. ايشان سرآغاز انحراف منتظري را اينگونه به وي متذکر مي شود که:« شما مواضعتان تا آن روزي که خودتان بوديد خوب و انقلابي بود. اما وقتي در دام طيف مهدي هاشمي افتاديد اين گونه شد. شما قبلاً مي گفتيد منافقين خائن هستند، حال چيز ديگري مي گوئيد...از اين قبيل مسائل بسيار دارم.» در اين نوشتار امکان ورود تفصيلي به اين موضوع نيست و به اقتضاي اختصار ما تنها به کليات اشاره مي کنيم. يادگار امام(ره) در مقدمه رنج نامه يکي از مهمترين سئوالاتي را – که در سطح جامعه با عنايت به مديريت توام با حيا و تقواي سياسي امام در عدم بيان و افشاي مسائل چهار ساله- مطرح است اينگونه طرح و پاسخ مي دهند که:« چرا نظام از اول چنين برخوردي نکرد و با علم به يک سلسله ضعف‌ها و اشکالات مؤيد شخصيت و موقعيت شما گرديد؟ بايد در جواب گفت که امام بخاطر علاقه شديدي که به جنابعالي داشتند همواره در صدد اصلاح و ارشاد و حفظ و نگهداري و رهايي شما از چنگال ضدانقلاب بوده‌اند که شايد از مسير ابهام آميز خود برگرديد و ثانيا «اخيراً» حضرت امام به مسائلي برخورد کردند که ديگر درنگ را جايز ندانستند.» و اين روح حاکم بر مديريت چهارساله امام براساس آن رويکرد وعمده اقدامات بعدي بوده است؛ توصيه ها و تذکرات مستقيم و غيرمستقيم امام(ره) از يکسال قبل از دستگيري سر حلقه باند نفوذ علاوه بر هشدارها و مخالفت هاي ابتدايي، دعوت به برائت از جريان نفوذ و جدا شدن جدي از باند نفوذ، نامه ناصحانه 12 مهرماه 65، فرستادن نمايندگان خاص و ويژه، ديدار با هادي هاشمي علي رغم مخالفت هاي موجود براي فراهم کردن زمينه هاي کمک جهت خروج منتظري از زمين نفوذ و قواعد نفوذپذيري، درخواست متواضعانه امام از منتظري در جلسه حضوري براي پايان دادن به اعتصاب و... يادگار امام علاوه بر شمردن تک تک اقدامات امام در اين چهارسال در بخشي از رنج نامه خطاب به منتظري اينگونه مي نويسند:« خلاصه کلام حضرت آيت اله آنچه در توان امام بود اعم از اعطاء وکالت نامه و عنوان فقاهت و ارجاع احتياطات به شما و بازگذاشتن دست شما در قوه ي قضائيه و دادگاه عالي قم و موافقت با تعيين نمايندگان شما در دانشگاهها و خارج از کشور و نيز تعيين نماينده در هيئت هفت نفري زمين و دهها عنايت ديگر، انجام داد. يادتان هست در ملاقات آخر خود با امام شما نيم ساعت حرف زديد و امام سکوت کردند وقتي بلند شديد برويد امام فرمودند:بيشتر حرفهاي شما درست نبود، خدا ان شاءاله مرا ببخشايد و مرگم را برساند." امام تنها همين دو جمله را فرمودند آيا از خود پرسيده ايد که چه کرديد که امام مرگ خود را از خدا خواسته است و آن را به اطلاع شما رسانده است؟» و...
1 - «از آنجا که در متن وقايع انقلاب خصوصاً در جزء جزء ماجراي حضرت‌عالي و برخورد گرم و صميمانه حضرت امام با شما و تلاش معظم‌له براي نجاتتان از چنگال توطئه‌گران و" نفوذي‌ها" بودم فکر کردم اگر حقايق را بازگو نکنم به اسلام و انقلاب و امام و مردم خيانت کرده‌ام»/.بيارجمندي
برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی «جدیدترین اخبار» اینجا کلیک کنید