به گزارش پایگاه عدالت خواهان گلستان"«هفت‌راه» نوشت: فارغ از اینکه «رستاخیز» فیلم خوبی است یا نه، اکران می‌شود یا نه، در مورد آن بی قانونی شده یا نه و خلاصه فارغ از سوالاتی از این دست، یک سوال مهم‌تر و بی‌پاسخ وجود دارد. چه کسانی تجمع اعتراضی روز چهارشنبه پیش از عید فطر علیه «رستاخیز» را برگزار کردند؟
سینمای ایران پیش از این، تجمع‌های خیابانی اعتراضی کم به خود ندیده است. تجمع‌هایی که معمولا هم به نتیجه دلخواه معترضین ختم نمی‌شود و با اقدامات نسنجیده‌ای همراه می‌گردد. از تجمع مشهور اعتراض آمیز به فیلم «آدم برفی» که بعدها درست یا غلط «مسعود ده‌نمکی» را با چالش‌ها و سوالات زیادی مواجه کرد و به نقطه‌ای منفی از سوی رسانه‌های شبه روشنفکری در کارنامه‌ی او تبدیل شد و البته منجر به عدم اکران این فیلم نشد، تا تجمع اعتراض آمیز علیه فیلم‌های «گشت ارشاد» و «خصوصی» در نوروز ۹۱ که در روزهای اوج فروش «قلاده‌های طلا» فقط به افزایش مخاطب این دو فیلم مورد اعتراض کمک کرد و نتیجه‌ی عکس داد و بالاخره بعد از میلیاردی شدن این دو فیلم، وزارت ارشاد تصمیم به پایان اکران آنها گرفت. علاوه بر اینها، تجمع علیه فیلم «من مادر هستم» نیز با حمایت حداکثری مجلس و صداوسیما از این فیلم کاملاً شکست خورد و به نقطه‌ی پایانی بر تجمع‌های سینمایی تشکل «انصار حزب‌الله» تا امروز بدل شد.
اما در این میان، تجمع معترضین علیه فیلم «رستاخیز» یک تفاوت عمده با موارد مشابه پیشین دارد و آن اینکه، بر خلاف موارد پیشین، هنوز کسی نمی‌داند مرجع هماهنگی این تجمع چه تشکل یا چه کسانی بوده‌اند و هیچ تشکل یا گروه خاصی هنوز برگزاری این تجمع را به عهده نگرفته است.
البته «رستاخیز» مخالف کم ندارد. از کسانی که نتیجه‌ی فیلم را متناسب با بودجه‌ی بالای آن نمی‌دانند و آخرین فیلم «درویش» را در ترسیم رویدادهای کربلا و پیام این واقعه‌ی عظیم، الکن می‌خوانند تا کسانی که فقط به واسطه‌ی تصویر کردن چهره‌ی حضرت عباس(ع) و به پیروی از برخی مراجع عظام، مخالف اکران آن هستند. اما سوال اینجاست که آیا تجمع خشونت‌بار روز چهارشنبه علیه این فیلم که منجر به توقیف آن و آسیب دیدن یکی دو سینما شد، توسط همین مخالفین مدیریت شده بود؟
نکته‌ی جالب ماجرا اینجاست که با وجود آنکه مخالفت دو دسته‌ی فوق با فیلم جدی و بنیادی است و متکی به نظرات مستدل و فقهی مراجع نیز هست، اما هیچ یک از این دو گروه، شاکله‌ی اصلی تجمع جنجالی و خشونت‌بار روز چهارشنبه علیه «رستاخیز» را شکل نداده‌اند. چنانکه جریان رسانه‌ای نزدیک به این دو گروه نیز علی رغم همه‌ی نقدهای ریز و درشتی که به این فیلم دارند، در قبال این ماجرا یا سکوت کرده‌اند و یا علیه این تجمع موضع گرفته‌اند. پس کدامین گروه بدون داشتن رسانه‌ی خبری رسمی و تنها به واسطه‌ی اطلاع‌رسانی در شبکه‌های اجتماعی، این تجمع اعتراضی را مدیریت کرده است؟
به نظر می‌رسد به تازگی با انتشار برخی تصاویر و فیلم‌ها از این تجمع و پخش انها در شبکه‌های اجتماعی، ماجرای تجمع علیه «رستاخیز» وارد فاز جدیدی شده است. تصاویر افرادی که جلوی سینما شکوفه با پوشیه و روبند اقدام به قمه‌زنی علنی در خیابان می‌کنند و بعضی شعارهای اختلافی میان شیعه و سنی سر می‌دهند، گمانه‌زنی‌ها را در مورد حضور جریان شیعه‌ی انگلیسی در پشت پرده‌ی برخی از این اقدامات را تقویت می‌کند. هر چند قطعا صددرصد این تجمع را نمی‌توان به ایشان نسبت داد، اما برخی شنیده‌ها حتی از دستگیری برخی از مقلدین «سیدصادق شیرازی» و جریان موسوم به شیعه‌ی انگلیسی در جریان این تجمع حکایت دارد. جریانی که فیلم «رستاخیز» را دستمایه‌ی برخی سوءاستفاده‌های خود در جهت اختلاف افکنی و انجام اقدامت نسنجیده‌ای چون قمه زنی در ملأ عام در پوشش نگرانی از تحریف جایگاه عاشورا قرار داده است.
با این توصیفات، شاید بهتر باشد تا عوامل فیلم و دست اندرکاران وزارت ارشاد با تفکیک این جریانات از هم، رفع دغدغه‌های اصیل مراجع و متدینین را در دستور کار قرار دهند و اسیر حاشیه‌سازی این جریان افراطی نشوند. چنانکه دیروز هم از نشست خبری «حسین نوش‌آبادی» -سخنگوی وزارت ارشاد- خبر رسیده که بعد از سفر عوامل فیلم به قم و رایزنی با مراجع عظام، «رستاخیز» با دادن افکت‌های نوری و برخی تغییرات مجدد، از نیمه‌ی دوم شهریور اکران خواهد شد. اقدامی که در صورت صحت، می‌تواند بسیاری از نگرانی‌های دغدغه‌مندان را رفع کند.
