باید در مقابل ظلم، در مقابل ستم بایستند. این کلمه (کل یوم عاشورا وکل ارض کربلا) یک کلمه بزرگى است که اشتباهى از او مى‌فهمند، آنها خیال مى‌کنند که یعنى آنها خیال مى‌کنند که یعنى هر روز باید گریه کرد لکن این محتوایش غیر از این است. کربلا چه کرد، ارض کربلا در روز عاشورا چه نقشى را بازى کرد، همه زمین‌ها باید اینطور باشند، نقش کربلا این بود که سیدالشهدا سلام الله علیه با چند نفر جنگ کرد، عدد معدود آمدند کربلا و ایستادند در مقابل ظلم یزید و در مقابل دولت جبار، در مقابل امپراطور زمان ایستادند و فداکارى کردند و کشته شدند، ولکن ظلم را قبول نکردند و شکست دادند یزید را، همه جاباید اینطور باشد، و همه روز هم باید اینطور باشد، همه روز باید ملت ما این معنا را داشته باشد که امروز روز عاشور است و ما باید مقابل ظلم بایستیم و همین جا هم کربلاست و باید نقش کربلا را ما پیاده کنیم، انحصار به یک زمین ندارد، انحصار به یک افراد نمى‌شود، قضیه کربلا منحصر به یک جمعیت هفتاد و چند نفرى و یک زمین کربلا نبوده، همه زمین‌ها باید این نقش را ایفا کنند و همه روزها، غفلت نکنند ملت‌ها از اینکه باید همیشه مقابل ظلم بایستند. در بعضى روایات که من حالا نمى‌دانم صحت و سقمش را، هست که یکى از چیزهاى مستحب این است که مومنین در حال انتظار اسلحه هم داشته باشند، اسلحه مهیا، نه اینکه اسلحه را بگذارند کنار و بنشینند منتظر، اسلحه داشته باشند براى اینکه با ظلم مقابله کنند، با جور مقابله کنند. تکلیف است، نهى از منکر است، به همه ما تکلیف است که باید مقابله کنیم با این دستگاه‌هاى ظالم خصوصاً دستگاه‌هائى که با اساس مخالفند.