چاپ از لینک غیر مستقیم
دریافت جزوه برای مطالعه در رایانه از لینک غیر مستقیم
توضیح مقدمه جزوه:
در میان علوم اسلامی، علم فقه از گذشته تا کنون مهم‌ترین جایگاه بحث امر به معروف و نهی از منکر بوده است، و فقها آن را یکی از مباحث فقهی برشمرده و درباره آن بحث کرده‌اند. امر به معروف و نهی از منکر در کتب فقهی معمولا در کتاب ”الامر بالمعروف و النهی عن المنکر“ یا بابی از کتاب ”الجهاد“ و یا بابی از کتاب ”الحدود“ آمده است.
مباحث عمده مطرح شده در کتابهای فقهی در این مسئله، اهمیت امر به معروف و نهی از منکر با نقل روایات، تعریف معروف و منکر و اقسام آن، کیفیت وجوب عقلی یا سمعی، عینی یا کفایی، اقسام امر و نهی، شرایط وجوب امر و نهی، مراتب سه گانه امر و نهی، اجرای حدود در زمان غیبت، قضاوت فقها و رجوع به قاضیان جور بوده است.(امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه امام خمینی،دفتر بیست و یکم تبیان)
امر به معروف و نهی از منکر، به عنوان حکمی که موجب برپایی واجبات، بقای دین و گرفتن حق ستمدیده از ستمگر می‌شود، تنها در امور فردی و امر و نهی مردم نسبت به مردم خلاصه نشده؛ و شامل امر و نهی مردم نسبت به مردم، مردم نسبت به مسئولین و مسئولین نسبت به مردم می‌باشد.
در حوزه امر به معروف و نهی از منکر مردم نسبت به مسئولین در جامعه اسلامی، که آن را عدالتخواهی و مطالبه گری می‌نامیم، متاسفانه پژوهشهای دینی زیادی انجام نشده است و آنچه در میان منابع اسلامی وجود دارد، بیشتر در فضای حاکمیت حاکمان جور است که با استناد به قیام عاشورا، اهمیت و لزوم قیام را اثبات کرده‌اند. اما مطابق با تکلیف فقهی که به عنوان مکلف به عهده داشته و امری که مقام معظم رهبری برای یادگیری مسائل فقهی این اصل نموده‌اند، نویسنده جسارت کرده و با مراجعه به کتاب تحریر الوسیله امام روح الله، برخی مبانی مطالبه‌گری و عدالتخواهی را برداشت کرده است. پر واضح است که این نوشتار و اساسا مسئله مطالبه از مسئولین در جامعه اسلامی، نیازمند ورود جدی علمای حوزه علمیه است تا در عدم حضور مبانی دینی، عده‌ای با توجه به فطرت عدالتخواه بشر، اقدام به تقلب اصول و اساس ساختگی و فارغ از دین برای این امر خطیر ننمایند.