به گزارش پایگاه عدالت خواهان گلستان"فتنه 1388 از پيچيده‌ترين و عميق‌ترين توطئه‌هايي بود كه بر انقلاب اسلامي ايران حادث شد. اين فتنه مبتني بر طراحي عميق و حساب‌شده بود كه چگونگي آن در اين مختصر قابل تبيين نيست؛ اما بر سر حذف يا زنده نگه داشتن آن در افكار عمومي دو نگاه در كشور وجود دارد. برخي معتقدند كه اتفاقي بود كه گذشت و نبايد اختلافات را زنده نگه داشت. بايد در مقابل همديگر گذشت كرد و به فكر آينده بود. گروه دوم كه اصل نظام و جريان مؤمن به آن است نيز با اصل اين پيشنهاد موافقند، اما از غائله‌آفرينان مطالباتي دارند كه هنوز محقق نشده است؛ بنابراين همچنان بر يادآوري فتنه اصرار دارند. مقام معظم رهبري نيز هر از گاهي فتنه را يادآوري مي‌کنند. برای نمونه در شهريورماه امسال در جمع هيئت دولت تأكيد كردند كه وزرا به قولي كه هنگام رأي اعتماد داده‌اند كه با فتنه مرزبندي داشته باشند مقيد باشند و يا در هفته بسيج، اهل فتنه 1388 را افرادي خواندند كه فاقد بصيرت لازم بودند. اما عمده دلايلي كه بايد همچنان از فتنه گفت، عبارتند از:
1ـ فتنه‌گران در ازاي هزينه‌هايي كه بر نظام و انقلاب و مردم تحميل كردند، هزينه‌اي را پرداخت نكرده و تاكنون حاضر به پرداخت آن نشده‌اند. لطمات اقتصادي بخشي از اين هزينه است كه علاوه بر خسارت مادي به كشور، باعث افزايش تحريم‌ها شدند. قدرت دفع فتنه توسط نظام موجب تشديد تحريم‌ها شد كه حكايت از همسويي اصحاب فتنه و غرب داشته و دارد.
2ـ دشمن در رسيدن به اهداف خود بسيار اميدوار و به صورت عريان وارد عرصه شد از به‌كارگيري توئیتر تا حمايت همه‌جانبه رسانه‌اي تا نام بردن اوباما از يكي از سران فتنه و... بخشي از اين اميدواري است، بنابراين كساني كه نظام را به سمتي بردند كه موجب اميدواری دشمن شد، نبايد در افكار عمومي به فراموشي سپرده شده و از نظرها محو شوند.
3ـ نسل‌‌هاي بعدي انقلاب نبايد از فتنه بي‌خبر بمانند. رويش‌‌‌هاي انقلاب بايد بدانند بر نظام مظلوم ما چه گذشته است. بايد بدانند كه نظام جمهوري اسلامي ايران در مقطعي از تاريخ خود با وجود مشاركت 85 درصدي مردم نتوانست در مقابل چشم ملت‌‌هاي اسلامي سر بلند كند (اين سخن مقام معظم رهبري است) بايد نسل‌‌هاي آينده خائنان به انقلاب و مدعيان دروغين جمهوريت و امام را بشناسند و...
4ـ يادآوري مكرر فتنه براي پيشگيري از بازگشت اين جماعت به پست‌‌هاي كليدي و غيركليدي نظام لازم است. اگر فتنه‌گران و عملكردشان به فراموشي سپرده شوند، خطر بازگشت بی‌هزینه‌شان به نظام بسیار جدی است.
5ـ پيشگيري از تكرار فتنه از ديگر عوامل تأكيد بر آن است. طراحان فتنه بايد هميشه در معرض پاسخگويي و اتهام باشند. نبايد مجال طراحي مجدد فتنه به آنان داده شود. اگر با غائله‌آفرينان 1378 برخورد مناسب مي‌شد، فتنه 1388 به‌وقوع نمی‌پیوست. اين تجربه ارزشمند اكنون در مقابل ما است. بنابراين يادآوري خاطرات تلخ از تكرار آن خاطرات جلوگيري خواهد کرد.
6ـ يادآوري فتنه از انسجام و سازماندهي مجدد آن نيز جلوگيري خواهد کرد. برخورد و مواجهه امام با نهضت آزادي مثال خوبي است. اگر امام(ره) در سال 1366 آن نامه محكم و تأثيرگذار را به وزير وقت كشور درباره نهضت آزادي نمي‌نوشت و اگر اكنون آن سند در تاريخ انقلاب ثبت نشده بود، معلوم نبود نهضت آزادي اكنون در كجاي جورچین انقلاب قرار داشت. اگر اصحاب فتنه رها شوند و بدون پرداخت هزينه به فعاليت عادي خود بپردازند مجدد به سازماندهي روي خواهند آورند و چه‌بسا خود را صاحب و مالك حقيقي انقلاب بدانند.
7 ـ اصحاب فتنه هنوز با اپوزيسيون خارج از كشور و دوستان فراري خود مرزبندي نكرده‌اند و حاضر نيستند از آنان ابراز برائت كنند. بنابراين تا زماني كه آنان بدون عذرخواهي و بدون توضيح درباره چرايي طراحي آن فتنه به بازگشت اصرار مي‌ورزند بايد پشت دروازه‌‌هاي نظام معطل بمانند.
۸ ـ از همه مهم‌تر مگر مي‌شود قيام نهم دي‌ماه 1388 را از تاريخ ايران و انقلاب محو كرد. بنابراين تا اين روز گرامي داشته مي‌شود و نام آن روي خيابان‌ها، ميدان‌ها و كوچه‌‌هاي شهرها و روستاهاي ايران مي‌درخشد. ننگ فتنه نيز باقي است. اين ننگ ابدي با هيچ تدبيري پاك نخواهد شد.